όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2020

ή το διαζευκτικόν



ή το διαζευκτικόν  


Ο Μ. μου έδωσε το βιβλίο που του ζήτησα
τα μάτια του έλαμψαν, αν και διέκρινα
ένα ψήγμα αμφιβολίας.
-" Είσαι σίγουρη ;"
- "'Ήρθε η ώρα, νομίζω", απάντησα
και κατέβηκα χοροπηδώντας  δυο δυο τα σκαλιά.

Το κρατούσα σφιχτά
ήταν, σχεδόν, δικό μου.

Τα μάτια τους πελώρια και γουρλωμένα
πάνω στα χέρια μου
τα ακολουθούσαν σε κάθε βήμα.

Σαν να κουβαλούσα τον σταυρό του μαρτυρίου μου
ή έναν ελέφαντα για κατοικίδιο,
ένιωθα το μυαλό τους να φωνάζει στο βλέμμα.

-" Ποιανού είναι αυτό;",
τα κορίτσια μαζεύτηκαν γύρω από το τραπέζι παραλαβής.
-"Δικό της",
-ένα χέρι τόλμησε να δείξει εμένα.-

Αδιάφορα συνέχισα αυτό που έκανα.

- "Θα το τολμήσεις; Είσαι σίγουρη;
Τρεις φορές το ξεκίνησα, τρεις φορές το παράτησα.
Το αφήνω για τη σύνταξη, πλησιάζει ο καιρός."
είπε ο κος Απόστολος

Αδιάφορα συνέχισα αυτό που έκανα.

- "Υπάρχει και βιβλίο "Οδηγός ανάγνωσης" του Μαραγκόπουλου"
συμπλήρωσε μια άλλη φωνή.

Αδιάφορα συνέχισα αυτό που έκανα

-"Ούτε εγώ κατάφερα να το διαβάσω ", είπε η Φ.
-"Δε σε φοβάμαι, θα τα καταφέρεις"
ακούστηκε η γλυκιά φωνή της Ν.

Κατευθύνθηκα στο ταμείο.
Έδωσα τα λύτρα να το απελευθερώσω.
η κα Χ μου είπε αν τα καταφέρω να της το πω
να δοκιμάσει κι αυτή..

"Τι στο καλό".. σκέφτηκα
"Ούτε ένας άνθρωπος που ξέρω δεν έχει καταφέρει να το διαβάσει..
ή όλοι αυτοί έχουν δίκιο..
ή εγώ δεν ξέρω τους σωστούς ανθρώπους," 

Κάτι υποψιάζομαι..
οι χάρτες θησαυρού ξέρουν.

Ακολουθώ τα βήματα για το σπίτι.
Ο εξοπλισμός του κυνηγού θησαυρών περιμένει..
άνετος καναπές, μολύβι καλοξυμένο, σημειωματάριο ανυπόμονο,
κόκκινο κρασί, κατάλληλη μουσική
κι η μαύρη Πι με τα άσπρα μουστάκια της σε θέση μάχης .

-"ένδοξοι καιροί μας περιμένουν μικρή μου, έτοιμη;"
-Μιάοοο

σαν να έλεγε" έτοιμη από καιρό" 

Ιω

https://www.youtube.com/watch?v=SpXqFFVW460




Υ.Γ. την ίδια μέρα η Ν. κι εγώ επιλέξαμε δύο βιβλία..
δυο άνθρωποι από όλον τον κόσμο..
που ταξιδεύουν προς τη δική τους Ιθάκη
επέλεξαν δυο βιβλία από όλα τα βιβλία...
Η Ν. τον "Τρόφιμο" του Φίτζεκ
κι εγώ τον "Οδυσσέα" του Τζόυς..
Μέσα στις σελίδες του βιβλίου της Ν. γίνεται αναφορά στο βιβλίο του Οδυσσέα..
με ένα ξεχωριστό..τρόπο..
ολίγον τι αποκαρδιωτικό 
αλλά πέρα ως πέρα αληθινό..
αγαπώ το χιούμορ που χει το Σύμπαντο..λέμε..



Σημ.: Φωτ. από προσωπικό αρχείο

         

4 σχόλια:

  1. Ειμαι εγω που φωναζω κι ειμαι εγω που κλαιω με ακους?

    Γενηθηκα οταν με φιλησες,πεθανα οταν
    με αφησες.Εζησα μονο οταν με αγαπησες.

    Μεγαλωσα πολυ για να ξεχωριζω τους χρονους ,βροχη η δακρυα.

    Εμενα πρωσοπικα μου αρεσει το δευτερο.

    Καλη συνεχεια Ιω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σύμπαν,
    Θα είναι μακρύς ο δρόμος,
    πώς αλλιώς άλλωστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μακρύς...σύντομος..
      Αυτό γνωρίζει..
      ας είναι το βήμα τυχερό..

      ευχαριστώ
      καλημέρα

      Διαγραφή