όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

Αλέξανδρος Φωσταίνης - Ποιητής




ΠΡΟΣΕΥΧΗ


Στ’ όνομα του φωτός
και του νερού
και του θλιμμένου σου βλέμματος


Αλέξανδρος Φωσταίνης
Από τη συλλογή «ΥΠΕΡΘΥΡΟ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ», Διάττων 2008







«Έργο κι αυτό:

παίρνω φως κι επιστρέφω λέξεις

που συχνά θυμίζουν σκοτάδι»


Αλέξανδρος Φωσταίνης



να αφαιρείς
να αφαιρείσαι
να επιστρέφεις
φύσει και θέσει
στο υπέρθυρο του εαυτού
 προσμένει ο χρόνος

Ιω




Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

Το γεύμα





Το γεύμα


Η ζωή γευματίζει τα λάθη 
τραπέζι στρωμένο για δυο 

Τα χέρια τεμαχίζουν στιγμές 
τα δόντια λέξεις 

Μάτια αχόρταγα στο άκουσμα
ώτα αδηφάγα στα ρουθούνια

Ο ορίζοντας χαϊδεύει τον χιτώνα
πόδια γυμνά στης λήθης τη λίμνη

Ορέγεσαι.. πεινάς πάλι
ένα στομάχι γιομάτο σύννεφα

Ο ήλιος στο πιάτο

κι αν μάταιο μοιάζει

πετάς.



Ιώ

  
ManMan - Feathers

   Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο

   Υ.Γ.1 : Να 'χεις τρόπους.. Μη μιλάς με γεμάτο στόμα ..  Μάσα αργά ..       
             Συχνά και μικρά γεύματα..  Να απολαμβάνεις τα λάθη σου..
             Σήκω πριν χορτάσεις..

   Υ.Γ.2 : "Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης" (Εκκλησιαστής 1, 2).
              Η πιστή απόδοσή του έχει ως εξής: "Πνοή ανέμου, είπε ο εκκλησιαστής,
              πνοή ανέμου, πνοή ανέμου, τα πάντα είναι πνοή ανέμου."
              Εκκλησιαστής, μτφρ. Αλέξανδρος Ίσαρης, εκδ. Ολκός.