αβελτηρία
"όλα νερό ήταν κάποτε
κι όλα θα γίνουν χώμα
αντίρροπες δυνάμεις είναι
η καρδιά κι ο νους"*
ονειρεύτηκες
να στύψεις τη ζωή
κι έστυψες εαυτό
στο δρόμο
έσπερνες περιορισμούς
και φύτρωναν πρέπει
δυο λέξεις
σπούδασες καλά
συναισθηματική αναπηρία
ο "μόνος τρόπος"
τη νύχτα βουτούσες στη λήθη
τη μέρα στα λάθη
κι έτσι
σιγά σιγά
άλλαξες μορφή
όνομα
έγινες
συνώνυμο
της λέξης
αβελτηρία
κι έλεγες
λίγο ακόμη
μπορώ
λες κι είχες δεύτερη ζωή
να ξοδέψεις
-ανόητη-
Ιω
https://www.youtube.com/watch?v=DoJpzGa7EhQ&ab_channel=Zografos-Topic
*πρώτοι στίχοι από εδώ..
Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο
Ένας κόμπος, ένα κόψιμο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα φτερά σιγά σιγά ανοίγουν
σκορπάνε οι αγκυλώσεις,
καθαρίζουν,
σαν τα φτερά που παίρνουν την σκόνη
και φαίνονται οι επιφάνειες και τα νερά του ξύλου.
σαν ξύλο που ονειρεύεται φτερά..
Διαγραφήόχι αυτά που παίρνουν τη σκόνη
αυτά που σηκώνουν σκόνη στο έδαφος
ευχαριστώ
καλή συνέχεια
Δεν ξερω,με την πρωτη ματια ενιωσα ενα σφιξιμο,ενα κομπο να σου πω την αληθεια μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το δευτερο διαβσσμα μου εβγαλε δυναμισμο,σαν νσ ειναι συτοβιογραφικο.
Προσεξα την φωτογραφία σου και βλεπω μια γυναικα εμπειρει και μετανιωμενει που δεν εζησε η μαλλον δεν προσπαθησε κιαλο να ζησει κιαλες στιγμες.
Ευχαριστω πολλυ Ιω που κρατας τον νου μου σε υπερδιεργεσει.
Καλο ξημερωμα.
Ανδρεας Μωλος.
κι εγώ ευχαριστώ για τα σχόλια Ανδρέα
Διαγραφήκαλό βράδυ