Φρίντα Κάλο - Αξίζεις μια αγάπη

Αξίζεις μια αγάπη 

Αξίζεις μια αγάπη που να σε αγαπά ξεχτένιστη,

με τα πάντα και τις αιτίες που σε σηκώνουν βιαστικά,

με τα πάντα και τα δαιμόνια, που δε σε αφήνουν να κοιμηθείς.

Αξίζεις μια αγάπη που να σε κάνει να νιώθεις σίγουρη,

που να μπορεί να καταναλώσει όλο τον κόσμο, 

αν περπατάει χέρι με χέρι με σένα,

που να νιώθει πως οι αγκαλιές σου, πάνε τέλεια με το δέρμα της.

Αξίζεις μια αγάπη που να θέλει να χορεύει μαζί σου,

που να επισκέπτεται τον παράδεισο, κάθε φορά που κοιτάει 

τα μάτια σου

και που δεν βαριέται ποτέ να διαβάζει τις εκφράσεις σου.

Αξίζεις μια αγάπη που να σε ακούει όταν τραγουδάς,

που να σε στηρίζει στα ρεζιλίκια σου,

που να σέβεται ότι είσαι ελεύθερη,

που να σε συνοδεύει στο πέταγμά σου,

που να μην την τρομάζει η πτώση.

Αξίζεις μια αγάπη που να πάρει τα ψέματα,

που να σου φέρει τον ενθουσιασμό,

τον καφέ

και την ποίηση.

Φρίντα Κάλο

(Magdalena Carmen Frida Kahlo Calderón,  

η ορθή προφορά είναι Φρίδα Κάλο: ισπανική προφορά

6 Ιουλίου 1907 – 13 Ιουλίου 1954)

Niño mío – de la gran Ocultadora

Son las seis de la mañana

y los guajolotes cantan.

Calor de humana ternura.

Soledad acompañada.

Jamás en toda la vida

olvidaré tu presencia.

Me acogiste destrozada

y me devolviste entera, íntegra.

En esta pequeña tierra

dónde pondré la mirada?

¡Tan inmensa, tan profunda!

Ya no hay tiempo, ya no hay nada,

distancia. Hay ya sólo realidad.

Lo que fue, ¡fue para siempre!

Lo que es, son las raíces

que se asoman transparentes,

transformadas.

En árbol frutal eterno.

Tus frutos ya dan sus aromas

tus flores dan su color

creciendo con la alegría de

los vientos y la flor.

Nombre de Diego. Nombre de amor.

No dejes que le dé sed al

árbol que tanto te ama

que atesoró tu semilla

que cristalizó tu vida

a las seis de la mañana.

No dejes que le dé sed

al árbol del que eres sol,

que atesoró tu semilla.

Es “Diego” nombre de amor

[Σπασμένη]*

Σ’ όση ζωή μου έχει μείνει στη ζωή

δεν θα βρεθεί μία στιγμή να σε ξεχάσω.

Είναι στο μπόι σου ελάχιστη η Γη

και δεν μπορώ από το βλέμμα να σε χάσω.

Όσο κορμί μου είχε μείνει για κορμί

ράγιζε δίπλα σου, προτού να το κοιτάξεις

κι έτσι σπασμένη, καθώς ήμουν, προτομή

μέσα στα χέρια σου με πήρες να με φτιάξεις.

Σήμερα, τίποτα δεν φέρνει ο καιρός

κι είναι το αύριο θολό και λιγοστεύει.

Τώρα, ο τόπος παραμένει σιωπηρός

και η απόσταση τα σώματα νηστεύει.

Μπορεί ο χρόνος να θαμπώνει τα συμβάντα

μα ό,τι υπήρξε μια φορά, υπήρξε πάντα.

Φρίντα Κάλο

έμμετρη απόδοση Μάνος Ορφανουδάκης
*Ο τίτλος στην αγκύλη προστέθηκε από τον μεταφραστή.

πηγή:
 http://www.poiein.gr/2016/10/07/frida-kahlo-ia-dhisscia-adhu-oi-cianieuaeu-oco-yiiaonc-adhuaioc-iuiio-inoaiioaueco/

"Σαν κορδέλα τυλιγμένη γύρω από μια βόμβα".

είπε ο Αντρέ Μπρετόν για τα έργα της

...

"Η τέχνη της σίγουρα δεν είναι η τέλεια μέθοδος να ανακαλύψει κανείς τον εαυτό του και, ασχέτως εξωτερικής εμφάνισης να τον κάνει ωραιότερο. 
Είναι κάτι πολύ περισσότερο.
 Ένα πλησίασμα στον εαυτό μας, σε αυτό που μπορεί να γίνει, 
στο «όχι ακόμα» - τίποτα δε θεωρείται τελειωτικό, όλο κάτι προστίθεται - μια αναζήτηση της φόρμας η οποία, όταν βρεθεί, ανταποκρίνεται στην αισθητική του Γιέιτς: «όλα μεταμορφώνονται, αλλάζουν τελείως. 
Προκύπτει μια φρικτή ομορφιά.»"

Κάρλος Φουέντες, Εικονογραφημένο ημερολόγιο, 1995


πηγή:  από τη βιογραφία της από τις εκδόσεις Μελάνι
Φρίντα Κάλο - Η ζωή μιας αδάμαστης γυναίκας
Λίντε Ζάλμπερ
(σε μετάφραση της Σίσσυς Παπαδάκη)

....

 διαλυμένο κορμί

τι να το κάνεις

σαν η ψυχή

 -συμπαγής μάζα άστρων-

 τον κόσμο στολίζει

και τόσο διάφανα αγαπά

Ιω

https://www.youtube.com/watch?v=xoSTWGbP-ec
ή
https://www.youtube.com/watch?v=zDP31HCtSvg

Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο