όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2020

Φρίντριχ Νίτσε - Ο Μοναχικός




Ο Μοναχικός

Σιχαίνομαι ν'ακολουθώ, σιχαίνομαι και να καθοδηγώ.
Να υπακούω; Όχι!
Και να κυβερνώ; Ούτε και τούτο!
Όποιος δε φοβάται τον εαυτό του φόβο δεν προκαλεί.
Και μόνον όποιος φόβο προκαλεί μπορεί να οδηγήσει άλλους.
Σιχαίνομαι ακόμη και να καθοδηγώ τον εαυτό μου!
Μ'αρέσει όπως στα ζώα του δάσους και της θάλασσας 
να χάνομαι για λίγο
να κάθομαι ανακούρκουδα σε μια ερημιά
και να στοχάζομαι
να ξαναφέρνω πάλι πίσω τον εαυτό μου από μακριά
πλανεύοντάς τον για να ξαναγυρίσει ξανά σε μένα.


Φ. Νίτσε – Ποιήματα
(Εκδοτική Θεσσαλονίκης, Μτφρ.: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου.)



 στης πλάνης τους χάρτες
με κούραση γέρνω
στα πέρα πέρατα ξαναγυρνώ
στο 'να χέρι ο πόθος
 η λέξη στ' άλλο

Ιω




Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο




4 σχόλια:

  1. Και τα δύο ομορφαίνουν τον κόσμο.
    Φχαριστούμε
    Να'σαι καλά. Καλό μήνα.
    https://youtu.be/p6Wb69OIzOo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τορίνο, 3 Ιανουαρίου 1889: ο Φρίντριχ Νίτσε, βγαίνει από την πόρτα του σπιτιού που διαμένει, στην οδό Κάρλο Άλμπερτ 6. Όχι μακριά από αυτόν, ο οδηγός ενός δίτροχου κάρου έχει πρόβλημα με το πεισματάρικο άλογό του. Όσο κι αν το τσιγκλά, το άλογο αρνείται να κουνηθεί και τότε ο οδηγός χάνει την υπομονή του και αρχίζει να το μαστιγώνει. Ο Νίτσε μπαίνει στη μέση με φούρια για να δώσει τέλος σε αυτή τη βίαιη σκηνή, αγκαλιάζοντας το λαιμό του αλόγου και κλαίγοντας. Ο σπιτονοικοκύρης του, τον παίρνει μέσα στο σπίτι, τον βάζει να ξαπλώσει ακίνητο και σιωπηλό για δύο μέρες, μέχρι που ο Νίτσε θα μουρμουρίσει τα απαραίτητα τελευταία του λόγια και θα ζήσει για ακόμα 10 χρόνια, βουβός και παράφρων, με τη φροντίδα της μητέρας του και των αδελφών του. Δεν γνωρίζουμε τι απέγινε το άλογο...


    https://youtu.be/aoERWukgg_Q

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είχε καβαλήσει τους αγέρηδες και πήγαινε να συναντήσει τα άστρα..
      είχε έρθει ο καιρός τους..
      κάτι ήξερε..
      ...
      "Ναι, η ματιά του φθόνο δεν έχει
      γι αυτό και τον τιμάτε.
      Καθόλου δεν τον νοιάζουν οι τιμές σας.
      Έχει το αετίσιο μάτι για το μακρινό
      δε βλέπει εσάς, βλέπει μονάχα άστρα, άστρα!"

      ΔΙΧΩΣ ΦΘΟΝΟ (του ιδίου)

      Σε ευχαριστώ - καλή συνέχεια
      https://www.youtube.com/watch?v=tRl3VQQ0GUA

      Διαγραφή