Περικλή Κοροβέση νίκησες τους ανθρωποφύλακες ξανά

Περικλή Κοροβέση νίκησες τους ανθρωποφύλακες ξανά

είχες νικήσει τους Ανθρωποφύλακες

με την πρώτη άφοβη ανάσα

πριν αντιληφθούν καν ποιοι είναι

συνέχισες να τους νικάς κάθε μέρα

με λέξεις, μνήμες

με αξιοπρέπεια

σε κάθε τζούρα ρουφούσες ελευθερία

 θυμίζοντάς τους την ήττα τους

και τώρα που κάθε λογής ανθρωποφύλακας

"δικαιολογεί' τα μιστά του

πάλι τους νίκησες 

την πιο κατάλληλη στιγμή

την έσπασες την καραντίνα

έφυγες ταξίδι

λίγα αποσπάσματα από τους Ανθρωποφύλακες:

"Αυτό το κελί μου αξίζει", είπα.

"Και μόνο το γεγονός ότι βρίσκομαι εδώ έχει τη σημασία πως κάτι φοβούνται από μένα!

Το αστείο είναι ότι δεν καταλαβαίνω που ακριβώς είμαι επικίνδυνος.

 Κολακεύομαι όμως να το πιστεύω".

"Η ύψιστη επαναστατική αρετή σήμερα είναι να είσαι πολίτης. Και είναι ο πιο αποτελεσματικός φραγμός σε κάθε αυθαιρεσία."

[...]

"Το να έχει κανείς απόψεις που δεν είναι αποδεκτές από τις εξουσίες είναι πολύ πιο επικίνδυνο απ’ όσο αρχικά μπορεί να υποθέσει κανείς. Όλα ξεκινούν από μια μικρή διαπίστωση πως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως μας τα παρουσιάζουν. Και αυτό είναι μια πρώτη αμφισβήτηση του κύρους της εξουσίας."

"Η Εξουσία ποτέ δεν αστειεύεται. Φοβάται ότι θα μολυνθεί από τον «ιό» και αντιδρά κεραυνοβόλα "[…]

"Καμιά φορά ο έφηβος γιος μου ή άλλοι νεαροί και νεαρές που βρίσκουν τα δικά μας νιάτα ηρωικά και όμορφα με ρωτούν για το τι πρέπει να γίνει για ν’ αλλάξει ο κόσμος. Κι εγώ τη συνταγή που είχα κάποτε την έχω χάσει πια."

[...]

"Μπορώ όμως να πω με σιγουριά. Η βία, ο πόλεμος, η μισαλλοδοξία, οι φυλακές, τα βασανιστήρια είναι η έσχατη αθλιότητα του ανθρώπινου είδους, που τις ονομάζουν εθνοσωτήριες αρετές για να μπορούν να εγκληματούν χωρίς ενοχές."

"Το βιβλίο αυτό αφιερώνεται στη μνήμη της Αμαλίας Φλέμινγκ. Σε τελική ανάλυση, σ’ αυτήν οφείλω το βιβλίο. Ήταν αυτή που διοργάνωσε την απόδρασή μου από την Ελλάδα, σε συνεργασία
 με τον Μ. Ράπτη (Πάμπλο), για να καταθέσω σαν μάρτυρας στο Συμβούλιο της Ευρώπης,
 στη Δίκη της Χούντας για τα βασανιστήρια.

Στην Αμαλία Φλέμινγκ επίσης χρωστάω τη γνώση πως οι αξίες είναι σημαντικότερες από τις ιδεολογίες."
 […]

"Η καταδίκη της Χούντας στο Συμβούλιο της Ευρώπης ήταν η αρχή του τέλους της Δικτατορίας."

" Ξέρω πως είναι ο θάνατος"

…και θα ‘χω αφήσει τόσα πίσω.

Ιδέες, αποφάσεις και αυτή την συγκατοίκηση με τον Μπαχ,

που ‘ταν ασφυκτική.

…και ένας ακόμα άγνωστος, θα μείνει, με τους αγνώστους.

Μπορεί και να θυμάμαι τα χέρια σου, τα μάτια σου, την πέτρα που έσκυψες και μάζεψες δίπλα από την θάλασσα.

Για αυτό σου λέω, ξέρω πώς είναι ο θάνατος

Μια βραδιά όπως όλες οι άλλες..

Περικλής Κοροβέσης

***

"στερούμαι" το ρήμα της ημέρας
σε όποιον χρόνο, έγκλιση, φωνή ή πρόσωπο
ο θάνατος δε κάνει διακρίσεις
σε στερεί από εμένα
αλλά εγώ δε θα Σε στερηθώ!

Αντίο φίλε Περικλή

καλόν ταξιδεμό!

Ιω

https://www.youtube.com/watch?v=Nw8w2WOUJMk&list=PLTzpI_3mgm8VfcG7I_9hcrbnJ2ttWSfUz&index=3

Σημ.: Φωτ.1,2,5,6 από το διαδίκτυο

          Φωτ.3,4 από προσωπικό αρχείο