Καλή Ανάσταση..

Μεγαλοβδομάδα..

με γοργό βηματισμό..

Μεγάλη Πέμπτη..φτάσαμε..

και ολόγυρα..τρέχει..το τίποτε..

όπως..όλα μαθημένα..να τρέχουν..στη ζωή μας..

κόκκινη Πέμπτη..

όλα στο κόκκινο...

απ΄τη μια η καθαριότητα..

απ΄την άλλη..η προετοιμασία..του τραπεζιού..

ψώνια..γλυκά..δώρα..

ανάσες...ξεφεύγουν..με θυμό..

κούραση.."ξεθέωμα"..

και αντί να προσεύχεσαι..

βρίζεις..

αντί..να νιώθεις..την κατάνυξη..

"δε νιώθεις.."..απλά..

ξοδεύεσαι..

φτάνει...βράδυ..

ο δρόμος..που θα έπρεπε..να σε βγάζει..

σε εκκλησία..

σε βγάζει..άκεφη..στον καναπέ..

να τα βάζεις με τη μοίρα..

που σε έπλασε γυναίκα..

οι μόνες..συζητήσεις..

από αμνοερίφια..για αμνοερίφια..

"θα ψήσεις? που θα ψήσεις? πως θα ψήσεις?"

προσμένεις τη γορτή..της "κοιλιάς"..

αντί..να βιώνεις..τη γιορτή της Χαράς..

και ο Υιός..Του..εκεί..

υπομονετικά..

να σου απλώνει το χέρι..

να σε οδηγήσει..

αυτές τις μέρες..

στο μεγαλείο..όλων των ιδεών..

των παθών..

των συναισθημάτων..

στο νόημα..

να σε περιφέρει..ανάμεσα..

σε όλα αυτά..που περιβάλλουν τη μικρή ζωή σου..

στην αναμονή..

στην αμφιβολία..

στο φόβο...στο λύγισμα..

στην προσευχή..

στην προδοσία του φιλιού..

στην ταπείνωση..τον εξευτελισμό..

στον πόνο..στη σιωπή..

στην αντοχή και ανοχή

στη συγχώρεση..

στην αγάπη..

στρέψου στα μέσα σου 

σήμερα..

σαν θα ακούσεις..

τα καρφιά..να μπήγονται 

πάνω στη σάρκα και στο ξύλο..

στο ημίφως..της εκκλησιάς..

σκέψου τον πόνο..

καθώς..η αρμύρα..

φτάσει στην άκρη των χειλιών..

δες το βλέμμα Του

που σε κοιτά..

πάνω στον Σταυρό..

δεν ζητά..τίποτε από σένα..

απλά..υπάρχει..

για να σου θυμίζει..

ότι με τον θάνατό του..κέρδισε τον θάνατο..

με τον θάνατό του..γέννησε την ελπίδα..

θυσιάζοντας τη δική του ζωή..

σου δείχνει την δυνατότητα..

να κάνεις..τη δική σου..

να αξίζει..

ως την αιωνιότητα..

στρέψου στα μέσα..σου..

λογίσου..

αν η ζωή που σου δόθηκε..

αξίζει κάτι..

αν θα την έδινες..χωρίς..δεύτερη σκέψη..

να σώσεις..κάποιον..

οι άνθρωποι..που γέννησαν ζωή..

ευθύς..θα απαντήσουν με αλήθεια..το ναι..

υποκλίνομαι στους ανθρώπους..

που θα απαντήσουν ναι..

χωρίς..να έχουν γεννήσει...

υποκλίνομαι σε αυτούς

που το ναι..το υπαγορεύει..η αγάπη..

σε αυτούς που προσφέρουν

καθημερινά κομμάτι της ζωής τους..

στρέψου στα μέσα..σου

με κατάνυξη..

με σιωπή..

νιώσε την απουσία..

αγαπημένων ψυχών..

που τις νίκησε ο θάνατος..

αγάπησε παραπάνω τη ζωή..

μην μένεις..στα μικρά..

ψάξε..τα "μεγάλα"..

ψιθύρισε..

στο μέγα και άμετρο έλεός Του..

"προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών..

και ζωήν του μέλλοντος αιώνος"..

Αμήν..

Καλή Ανάσταση σε όλους!

Ιω