όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2020

Τάκης Σινόπουλος - Ο Καιόμενος




Ο Καιόμενος 


Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα.
 Ήταν στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν 
του μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.

Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.

Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;

Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη
Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις μου είπαν.

Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

Γινόταν ήλιος.

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

Ο Ποιητής μοιράζεται στα δυο.

Τάκης Σινόπουλος
Συλλογή Ι. 1951-1964, Ερμής, Αθήνα 1976

...

ξένη φωτιά;
αλήθεια;
γιατί τότε απλώνεις τα ξερά σου να ζεσταθείς;
από πότε ο ήλιος σου ανήκει;
φωτιά στην υποκρισία
"Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. "

Μα δε Φοβάμαι
"Yeah, we'll show the fire how to burn"




Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου