όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020

Παύλος Παυλίδης - Η σπασμένη πολυθρόνα

 


Η σπασμένη πολυθρόνα


Το ωραιότερο ταξίδι που 'χω κάνει

ήταν επάνω στη σπασμένη πολυθρόνα

που άφησαν πίσω όταν φύγαν οι τσιγγάνοι

σε μια αλάνα μες στη μέση του χειμώνα.

Έβλεπα έτσι από μπροστά μου να περνάνε

κάτι σπασμένοι ουρανοί με χελιδόνια.

Κάτι κλαδιά να εξαπλώνονται σαν χρόνια,

μέσ' στην ομίχλη το καραβάνι.

Το ωραιότερο τραγούδι που 'χω ακούσει

το είπε ένας καπετάνιος πριν πεθάνει:

"Το πιο ωραίο, το πιο ωραίο,

το πιο ωραίο είναι το επόμενο λιμάνι..."

Έτσι ταξίδεψα μακριά στην Ισπανία

ένα απόγευμα που είχε λιακάδα.

Όλη η Μεσόγειος μια παραλία,

μία κυρία περπατάει στη Γρανάδα.

Τα μαλλιά της είναι άσπρα,

το μαντήλι είναι λευκό,

μα η ματιά της είναι μαύρη.

Από μικρό παιδί το γιο της είχε στείλει

στο μέρος που μουγκρίζουνε οι ταύροι.

Παραπατάει ο ταυρομάχος στην αρένα

αλλά κι ο ταύρος τώρα πια παραπατάει.

Μπρος στα ρουθούνια του λιβάδια ανθισμένα,

το πλήθος όρθιο χειροκροτάει.

Μες στην αρένα που μαζεύτηκαν τα πλήθη

να ξαναδούν απ' την αρχή το ίδιο τέλος

ένα κορίτσι ακονίζει με το νύχι

πίσω απ' την πλάτη μας του έρωτα το βέλος.

Ο ταυρομάχος παίρνει φόρα και χτυπάει

όλοι νομίζουν ότι ζουν σε παραμύθι.

Αυτή ακίνητη στα μάτια τον κοιτάει

τη χαιρετάει, θα τον πετύχει.

Το ομορφότερο κορίτσι της Γρανάδας

θα εξημερώσει αυτή τη νύχτα άλλο ένα κτήνος.

Ποιάς Ισπανίας ουρανός και ποιάς Ελλάδας;

Σε πολυθρόνα σαν κι αυτή τώρα ίσως κάθεται και 'κείνος.

Και βλέπει από μπροστά του να περνάει

το καραβάνι που ξεκίνησε και πάλι.

Αυτό το βέλος απ' την καρδιά του

ποτέ κανείς δε θα μπορέσει να το βγάλει.

Το ωραιότερο ταξίδι που 'χω κάνει

ήταν επάνω στη σπασμένη πολυθρόνα

που άφησαν πίσω όταν φύγαν οι τσιγγάνοι

σε μια αλάνα μες στη μέση,

μες στη μέση του χειμώνα.


Παύλος Παυλίδης


https://www.youtube.com/watch?v=jgvAMYDyb6E&ab_channel=PavlosPavlidis-Topic


φχαριστώ!


ποιος σου είπε πως δεν μπορείς να ταξιδέψεις ;

Ιω



Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο




Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ- selana (anhsyxia.wordpress.com)

 

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

(13 Νοεμβρίου στις 2:09 μ.μ.  · Απο Κυρία: Νίνα Γεωργιάδου)


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ στο σχολείο τα φορτώσαμε ένα βαρύ σάκο, γεμάτο άχρηστες πληροφορίες, να μη μάθουν ποτέ την ουσία του κόσμου, να γείρουν, πριν την ώρα τους, οι παιδικοί ώμοι και να μιλούν μια γλώσσα σακατεμένη και ακατάληπτη. Κι αντί να δούμε πως καταντήσανε ρακοσυλλέκτες, καμαρώναμε για τη βαριά κι ασήκωτη (συμ)μόρφωση. Στο χρόνο τους, φορτώσαμε έναν αγώνα δρόμου, σπίτι-φροντιστήριο, ανταγωνισμό, λαχάνιασμα, για να εκπληρώσουν τις προσδοκίες μιας σκάρτης καταξίωσης, να μάθουν γρήγορα ‘ο θάνατός σου, η ζωή μου’, να μη έχουν διερωτήσεις, αναζητήσεις, ερωτικά σκιρτήματα, να μη γδαρτούν τα γόνατά τους στην αλάνα που τσιμεντώσαμε κι όταν γδάρτηκε το μυαλό τους, είπαμε, έτσι είμαστε όλοι, με γδαρμένα μυαλά. Όταν ο ΜΑΤατζής τα ξυλοφόρτωνε και σφύριζε στο αυτί τους,‘πού είναι ο Αλέξης τώρα, ρε;’ όλο που βρήκαμε να πούμε, ‘κοίταζε τη δουλειά σου’ και κοιτώντας την ανεργία του, έγινε ντελιβεράς με πτυχίο και αποδημητικό πουλί και πάλι τότε, εμείς στήναμε ξώβεργες σε άλλα χελιδόνια. Αφήσαμε να φορτώσουν τα παιδιά των “άλλων”, των κυνηγημένων, με αυτοκτονικά σύνδρομα, και δε σκεφτήκαμε πως σ’ ένα κόσμο που τα παιδιά θέλουν να πεθάνουν, όλος ο κόσμος έχει κάνει χαρακίρι. Αφήσαμε να τα φορτώσουν, πριν βάλουν μακριά παντελόνια, με κατηγορίες κακούργου γιατί ζήτησαν στο σχολείο τα αυτονόητα, και ανεχτήκαμε να συρθούν στα δικαστήρια με χειροπέδες. Εδώ ανεχτήκαμε να δολοφονούν με ωμή σωματική βία το Γιάννη Μάγγο και να φορτώνουν στο νεκρό παιδί, μέρες μετά το φόνο, κατηγορίες για ‘διασάλευση της τάξης. Τώρα, τα απολειφάδια που ασκούν μια εξουσία θανάτου, καταβροχθίζοντας, χλευάζοντας και απειλώντας, φορτώνουν στα παιδιά το πιο βαρύ φορτίο που μπορεί να σηκώσει άνθρωπος. Τα καταγγέλουν ως πατροκτόνους, τους φορτώνουν τη διασωλήνωση της μάνας τους και το θάνατο του παππού. Παίζοντας με το φόβο του θανάτου, πυροδοτούν, οι αλήτες, έναν ιδιότυπο εμφύλιο. Για να μη φτάσει σ’ αυτούς ο αναπόφευκτος μεγάλος θυμός, στήνουν στον τοίχο τα παιδιά μας. Η δήλωση του πρώτου πραιτοριανού, “Η βασική αιτία διασποράς του κορονοϊού σε Ελλάδα και Ευρώπη ήταν η διασκέδαση των νέων ανθρώπων” είναι το κουκούλωμα των φονικών τους ευθυνών και η μετατροπή της νιότης σε πεδίο βολής. Αν περάσουν κι εδώ, όπως σήμερα στη Γαλλία, το νόμο για απαγόρευση δημοσίευσης φωτογραφιών των μπάτσων ‘εν ώρα καθήκοντος’, τα παιδιά θα γίνονται στους δρόμους κιμάς, και το έγκλημα θα μπαίνει σε περιτύλιγμα, ‘για την υγεία όλων μας και το κοινό καλό. Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν πριν οι μεγάλες έγκλειστες νύχτες που ξεκινούν σήμερα, γίνουν καθεστώς.


selana


πηγή:

https://anhsyxia.wordpress.com/2020/11/19/%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%83/


φχαριστώ!

τα σέβη μου.

Ιω

https://www.youtube.com/watch?v=M_ciiCyxOJA&ab_channel=mchughjo


Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο



Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020

Ντάριο Φο - Οι λεγόμενοι "υγιείς"


Οι λεγόμενοι "υγιείς" 


Eκείνοι που δεν δείχνουν σημεία ανισορροπίας, δεν εξεγείρονται ποτέ διότι δεν τους είναι χρήσιμο    Οι λεγόμενοι «υγιείς», εκείνοι που δεν δείχνουν σημεία ανισορροπίας, εκείνοι που είναι ενταγμένοι για τα καλά στο σχολείο, στη δουλειά, στην οικογένεια, στην κοινωνία, δεν εξεγείρονται ποτέ διότι δεν τους είναι χρήσιμο ή δεν τους βολεύει, και δεν ονειρεύονται ποτέ γιατί θα έχαναν το χρόνο τους. Είναι πάντα απασχολημένοι με «σοβαρά» πράγματα, να κάνουν καριέρα, να βγάλουν χρήματα. Σίγουροι ότι η ευτυχία βρίσκεται εκεί, στη συσσώρευση θέσεων, τιμών, εξουσίας. 

Δόξες μέτριες για ανθρώπους μέτριους, για τους οποίους κανένας δε θα θυμάται ποτέ τίποτα. Θλιβεροί, τρελοί, ανίκανοι να κατανοήσουν την ουσία εκείνης της μεγάλης, σύντομης τρέλας που είναι η ζωή. Μια εκπληκτική φευγαλέα ευκαιρία, που πρέπει να πιάνει κανείς στον αέρα, και να βουτήξει μέσα της με χαρά και ελευθερία.

 

 Ντάριο Φο, 

απόσπασμα από το βιβλίο του "Ο κόσμος μου"

 εκδ. Καστανιώτη, 2013


πηγή:

https://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=spg14700

φχαριστώ!




https://www.youtube.com/watch?v=4bqWLgjMvjk&ab_channel=deeper4minds2


Ιω


Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο



Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2020

Ζωρζ Μπατάιγ - Μεθάω





 Μεθάω

Η ζωή παραμένει ολοκληρωμένη με το να μην είναι υποταγμένη σε κάποιον ορισμένο σκοπό που την ξεπερνά. Kαθένας από εμάς μαθαίνει πικρά πως το να παλεύει για την ελευθερία του σημαίνει καταρχήν να την αλλοτριώνει.

Η ολότητα είναι μέσα μου αυτή η πληθωρικότητα: δεν είναι παρά μια κενή προσδοκία, μια δυστυχής επιθυμία να κατασωτεύεσαι χωρίς άλλο λόγο από την ίδια την επιθυμία να φλέγεσαι.

Αυτή η πληθωρικότητα είναι η όρεξη για γέλιο, 

αυτό το άχτι για ηδονή, 

για αγιοσύνη, για θάνατο.

Κατά βάθος, ο ολοκληρωμένος άνθρωπος δεν είναι παρά ένα ον όπου καταλύεται η υπερβατικότητα, το οποίο δεν απέχει από τίποτε πια: 

λιγάκι καραγκιόζης, λιγάκι Θεός, λιγάκι τρελός... 

είναι η διαφάνεια.

Ορισμός του ολοκληρωμένου ανθρώπου: ο άνθρωπος που η ζωή του είναι μια γιορτή «δίχως κίνητρο» και γιορτή με όλες τις έννοιες της λέξης -γέλιο, χορός, όργιο, που δεν υποτάσσονται ποτέ, μια θυσία που χλευάζει σκοπούς και υλικούς και ηθικούς.

Η κορυφή αντιστοιχεί στην υπερβολή, την πληθωρικότητα των δυνάμεων. Φέρει στο μέγιστο την τραγική ένταση. Συνδέεται με τις άμετρες δαπάνες ενέργειας, με την παραβίαση της ακεραιότητας των όντων.

Γειτνιάζει λοιπόν περισσότερο με το κακό παρά με το καλό. Ο ξεπεσμός -αντιστοιχώντας στις στιγμές εξάντλησης, κόπωσης- προσδίδει όλη την αξία στη μέριμνα για τη συντήρηση και τον εμπλουτισμό του όντος. Απ' αυτήν πηγάζουν οι ηθικοί κανόνες.

Η κορυφή δεν είναι «αυτό που πρέπει να κατακτήσουμε». Ο ξεπεσμός, «αυτό που πρέπει να εξαλείψουμε».

Όπως και η κορυφή δεν είναι εντέλει παρά το απρόσιτο, ο ξεπεσμός είναι εξαρχής το αναπόφευκτο.

Ζω στο έλεος γέλιων που με τέρπουν, σεξουαλικών διεγέρσεων που με κάνουν να αγωνιώ.

Το σύμπαν, συγκρινόμενο με το ερωμένο ον, μοιάζει φτωχό και κενό: δεν είναι στο «παιχνίδι», καθώς δεν είναι «φθαρτό».

Μεθάω με το να μην επιθυμώ τίποτα και να μην είμαι εξασφαλισμένος. Δοκιμάζω μια αίσθηση ελευθερίας.

Μπροστά σε αυτούς που διαθέτουν ένα κίνητρο, ένα λόγο, δεν μετανιώνω για τίποτε, δεν ζηλεύω κανέναν. Τους πιέζω, αντίθετα, να μοιραστούν την τύχη μου.

Νιώθω ευτυχισμένο το μίσος μου για τα κίνητρα και ευτυχισμένη την εύθραυστη φύση μου.

 Η ακραία δυσκολία της κατάστασής μου είναι η τύχη μου. 

Μεθώ μ' αυτήν.


 Ζωρζ Μπατάιγ


πηγή: https://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG7760



μεθώ

 έναστρο σύμπαν κερνά

χρόνο 

φως και σκοτάδι

ξέφωτα

αψέντι

δρόμους

γέφυρες 

στην άκρη της μέθης

γυαλί να ρωτήσω

"καθρέφτη καθρεφτάκι μου

είμαι εδώ;"

Ιω


https://www.youtube.com/watch?v=Y_V6y1ZCg_8&ab_channel=TheBeatles-Topic



Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο


Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2020

Τσαρλς Μπουκόφσκι - Ζωή στο μισό κέλυφος

 


 Ζωή στο μισό κέλυφος



Το προφανές θα μας σκοτώσει,

το προφανές μας σκοτώνει

η τύχη μας εξαντλήθηκε

όπως πάντα ανασυντασσόμαστε

και περιμένουμε.

Δεν έχουμε ξεχάσει πώς να

παλεύουμε

αλλά η πολύχρονη μάχη μας έχει

κουράσει.

Το προφανές θα μας σκοτώσει,

μας έχει καταβροχθίσει κιόλας το

προφανές.

Εμείς το επιτρέψαμε.

Καλά να πάθουμε.

Ένα χέρι κινείται στον

ουρανό.

Μια εμπορική αμαξοστοιχία περνάει μες την νύχτα.

Οι φράχτες είναι ξεχαρβαλωμένοι.

Η καρδιά μένει μονάχη.

Το προφανές θα μας σκοτώσει.

Περιμένουμε, στερημένοι από όνειρα.


 

Τσαρλς Μπουκόφσκι 

από τη συλλογή "Η λάμψη της αστραπής πίσω απ΄το βουνό"

Μετάφραση Σώτη Τριανταφύλλου


πηγή:

https://www.o-klooun.com/anadimosiefseis/tsarls-boukofski-zoi-sto-miso-kelyfos


φχαριστώ!

Ιω

https://www.youtube.com/watch?v=MFktaHlDoDs&list=PLXxNS6JjPg3QCP6tgFJ5Ppy2Ut_ZZgVWe&index=9&ab_channel=PavlosPavlidis-Topic

https://www.youtube.com/watch?v=ahpitt5ST8E&ab_channel=AlexandrosPanoutsos



Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο




Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2020

Γιάννης Αγγελάκας - Απόψε κανείς δεν μπορεί να σε πείσει

 Απόψε κανείς δεν μπορεί να σε πείσει



Απόψε κανείς δεν μπορεί να σε πείσει

για κάποια ουσία που αναπνέει δήθεν

πίσω απ’ τις μπαγιάτικες εικόνες.

Δέξου τον πιο στεγνό ύπνο

κι ως το άλλο πρωί εγώ θα σκαρφιστώ

χίλιες αλλόκοτες ιδέες

στιχάκια γνωμικά και μαγγανείες

μπας και μπορέσεις να σταθείς

ξανά στα πόδια σου. 


Γιάννης Αγγελάκας 

“Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι”,

Εκδόσεις: "Νέα Σύνορα" , 1995


Ιω

https://www.youtube.com/watch?v=xmpfKHx5nGw&ab_channel=NicolasSoulful

https://www.youtube.com/watch?v=ZehcPQSlnX4&ab_channel=veliotin

https://www.youtube.com/watch?v=AFi8LpWagmA&ab_channel=PARAFRON3637



Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο



Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2020

Ουίλιαμ Μπάροουζ - Η γάτα μέσα μας (απόσπασμα)

 Η γάτα μέσα μας (απόσπασμα) 


«ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, οι γάτες εξημερώθηκαν για πρώτη φορά στην Αίγυπτο. Οι αιγύπτιοι αποθήκευαν δημητριακά, που προσέλκυαν τα τρωκτικά, που προσέλκυαν          τις γάτες. (Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι κάτι παρόμοιο συνέβη με τους ινδιάνους Μάγια, παρόλο που αρκετές άγριες γάτες είναι ιθαγενείς στην περιοχή). Δεν πιστεύω ότι τα στοιχεία αυτά είναι ακριβή. Σίγουρα δε μας δείχνουν όλη την εικόνα. Οι γάτες δεν είχαν εξαρχής το ρόλο του κυνηγού ποντικών.  Οι νυφίτσες, τα φίδια και οι σκύλοι είναι πιο αποτελεσματικοί σε αυτήν τη δουλειά.                   Θεωρώ δεδομένο ότι οι γάτες έπαιζαν εξαρχής ρόλο ψυχικών συντρόφων,           αγαθών Δαιμονίων, και δεν τον αποποιήθηκαν ποτέ.


ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΕΙΧΑΝ ΕΞΑΡΧΗΣ ΤΟ ΡΟΛΟ ΦΡΟΥΡΩΝ. Και αυτό εξακολουθεί να είναι το κύριο καθήκον τους στις φάρμες και τα χωριά, να ειδοποιούν αν πλησιάσει κάποιος, ως κυνηγοί και φύλακες, και γι’ αυτό μισούν τις γάτες. “Εμείς προσφέρουμε τόσες υπηρεσίες, ενώ οι γάτες το μόνο που κάνουν είναι να χουζουρεύουν εδώ κι εκεί και να γουργουρίζουν. Κυνηγούν ποντίκια; Ναι, τους παίρνει μισή ώρα για να σκοτώσουν ένα ποντικάκι. Το μόνο που κάνουν οι γάτες είναι να γουργουρίζουν και να αποσπούν την προσοχή του Αφέντη από την τίμια κοπρίτικη φάτσα μου. Και το χειρότερο είναι ότι    δεν ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος”».


«ΔΕ ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΣΚΥΛΟΥΣ. ΜΙΣΩ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟ. Το γρύλισμα ενός πάνθηρα είναι σίγουρα πιο επικίνδυνο από το γρύλισμα ενός σκύλου, αλλά δεν είναι άσχημο. Η οργή μιας γάτας είναι πανέμορφη, βράζει με μια αγνή γατίσια φλόγα, το τρίχωμά της έχει σηκωθεί όρθιο και πετάει μπλε σπίθες, τα μάτια της στραφταλίζουν  και σπιθοβολούν. Όμως το γρύλισμα ενός σκύλου είναι άσχημο, είναι το γρύλισμα του όχλου των μισαλλόδοξων λευκών που λυντσάρει έναν πακιστανό… το γρύλισμα εκείνου με το αυτοκόλλητο «Σκότωσε μια αδερφή για χάρη του Χριστού» στο αμάξι του, ένα γρύλισμα γεμάτο φαρισαϊσμό.    Όταν βλέπεις αυτό το γρύλισμα, βλέπεις πως δεν έχει δικό του πρόσωπο.           Η οργή ενός σκύλου  δεν είναι δική του. Υπαγορεύεται από τον εκπαιδευτή του. Και η οργή του όχλου που λυντσάρει, υπαγορεύεται από εξαρτημένα αντανακλαστικά».


«ΓΙΑ ΝΑ ΜΥΗΘΕΙ ΕΝΑΣ ΝΑΖΙ ΣΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΩΝ SS, έπρεπε να βγάλει το μάτι μιας κατοικίδιας γάτας που την είχε ταΐσει και φροντίσει για ένα μήνα. Στόχος αυτής της άσκησης ήταν να εξαλείψει κάθε ίχνος του δηλητηρίου που λέγεται οίκτος και να διαμορφώσει έναν ολοκληρωμένο Übermensch. Πρόκειται για βασική αρχή της μαγείας: ο ασκούμενος κατακτά την ιδιότητα του υπερανθρώπου, εκτελώντας μια τρομερή, αποκρουστική πράξη υπανθρώπου».



«ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΩΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΠΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΟΝΤΕΛΟ. Εξαρτάται περισσότερο από το είδος των ανθρώπων στο οποίο αναφέρεσαι, και φυσικά από το είδος των γατών. Πότε πότε βρίσκω τις γάτες αλλόκοτα ανθρώπινες».


«ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΓΡΑΠΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ, όπως οι περιπλανώμενοι αλήτες: “Προσοχή, σκύλος”. “Μην πλησιάζετε”. “Γεροπαράξενος με όπλο”. “Καλός για ελεημοσύνη”. Κι αστέρια ποιότητας, όπως στους οδηγούς της Michelin: “Φαγητό, ρούχα, λεφτά και τσιγάρα. Δύο αστέρια. Μάσα και ποτό. Τρία αστέρια”. Πρόσεξα ότι κανένα σκυλί δεν πλησίασε ποτέ το Πέτρινο Σπίτι: Κωλόσπιτο με γάτες».



«ΕΧΩ ΠΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟ ΡΟΛΟ ΑΓΑΘΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ, ψυχικών συντρόφων. “Είναι οπωσδήποτε καλή συντροφιά”. Τα αγαθά Δαιμόνια ενός γέρου συγγραφέα είναι οι αναμνήσεις του, σκηνές και μορφές από το παρελθόν του, πραγματικές ή φανταστικές. Ένας ψυχαναλυτής θα έλεγε ότι προβάλλω απλώς αυτές τις φαντασίες στις γάτες μου. Ναι, πολύ απλά και κυριολεκτικά, οι γάτες είναι σαν ευαίσθητες οθόνες για πολύ συγκεκριμένες συμπεριφορές, όταν υποδύονται τους κατάλληλους ρόλους. Οι ρόλοι μπορούν να αλλάξουν, και η ίδια γάτα μπορεί να υποδυθεί διαφορετικούς ρόλους: της μητέρας μου, της γυναίκας μου της Τζόαν, της Τζέιν Μπόουλς, του γιου μου του Μπίλλυ, του πατέρα μου, του Κίκι και των άλλων αμίγκο, του Ντέντον Γουέλτς, που με επηρέασε όσο κανένας άλλος συγγραφέας, αν και δε συναντηθήκαμε ποτέ. Οι γάτες μπορεί να είναι  ο τελευταίος μου ζωντανός κρίκος με ένα είδος που τείνει να εκλείψει…».


Ουίλιαμ Μπάροουζ,

 Η γάτα μέσα μας, εκδόσεις Απόπειρα,2005


πηγή:


φχαριστώ!
Ιω










Σημ.:  Φωτ.1,2 από προσωπικό αρχείο
          Φωτ.3,4 από το διαδίκτυο




Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2020

Καλλιτέχνες διαβάζουν Θουκυδίδη, Βαφόπουλο στηρίζοντας τον αγώνα για τα αρχαία της Βενιζέλου - parallaximag.gr

 




Καλλιτέχνες διαβάζουν Θουκυδίδη, Βαφόπουλο 

στηρίζοντας τον αγώνα για τα αρχαία της Βενιζέλου


Οι Αργύρης Μπακιρτζής , Κώστας Βόμβολος, Θωμάς Κοροβίνης, Stringless, Δημήτρης Ζερβουδάκης και Γιάννης Αγγελάκας στηρίζουν τον αγώνα για τα αρχαία της Βενιζέλου και διαβάζουν Θουκυδίδη («Περικλέους Ἐπιτάφιος») και Γεώργιο Βαφόπουλο («Ἐπὶ τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος», 1978).

 Η πόλη δεν θα καταστραφεί – οι αρχαιότητες του Σταθμού Βενιζέλου θα μείνουν στη θέση τους!


πηγή:

https://parallaximag.gr/top/kallitechnes-diavazoun-thoukydidi-vafopoulo-stirizontas-ton-agona-gia-ta-archaia-tis-venizelou

https://parallaximag.gr/epikairotita/kalesma-avrio-stelnoume-ston-prothypourgo-afto-to-mail

φχαριστούμε!

Ιω



Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

Αρχαιότητες στον σταθμό Βενιζέλου

 


Αρχαιότητες στον σταθμό Βενιζέλου













***



ΑΝΤΙΤΑΣΣΟΜΑΙ
 στην αρπαγή-απόσπαση των αρχαιοτήτων 
από τον Σταθμό Βενιζέλου του ΜΕΤΡΟ

Οι πόλεις δεν έχουν ιδιοκτήτες, παρά μόνον τους πολίτες.

ΜΑΚΡΙΑ από πολιτικές αγκυλώσεις, συμφέροντα και ανερμάτιστες συμπεριφορές
 κάθε μορφής εξουσίας.


Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να καταχραστεί την ιστορία και το μέλλον του τόπου μας.

Γίνομαι ενεργός πολίτης.

Ενημερώνομαι.

Ιω

Υ.Γ. αναζήτησε τις κονκάρδες και το μπάνερ (banner) της Κίνησης Πολιτών Θεσσαλονίκης

https://www.facebook.com/Kinisi.Politon.Thessalonikis/?ref=search





Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο