Γ. Αγγελάκας για προσφυγικό: Ντρέπομαι γι’ αυτή την κατρακύλα

Με αφορμή τα τραγικά γεγονότα στη Λέσβο και τον Έβρο, 

το Tvxs.gr  ζήτησε από τον Γιάννη Αγγελάκα ένα σχόλιο…

«Νιώθω ξεθεωμένος και ανήμπορος να γράψω κάτι γι’ αυτή την ανελέητη κτηνωδία που ζούμε

 όλο και πιο έντονα κάθε μέρα, εδώ και χρόνια. Θα προσπαθήσω άλλη μια αν και δεν ξέρω πια

 αν έχει νόημα να λέμε και να ξαναλέμε μεταξύ μας πόσο άθλια, πόσο χυδαία και πόσο εύκολα

 η μετανεοελληνική μας κοινωνία αποφασίζει να πάει κατά διαόλου. 

Οι λίγοι που μας ακούνε το ξέρουν ήδη.

Μη ξεχνάμε όμως, εκεί έξω υπάρχει πολύς, πάρα πολύς κόσμος τρομαγμένος, χτυπημένος, ηττημένος, ταπεινωμένος, απελπισμένος, χωρίς μέλλον, άρρωστος, ανασφαλής, υποχείριο 

της σκοτεινής τηλεόρασης και ακόμα πιο σκοτεινών ιδεοληψιών, αποκομμένος από την αληθινή παιδεία, την πνευματικότητα, 

την αγάπη, τη λογική και την ορθή πληροφορία κι έτσι όλη αυτήν την τεράστια αρνητική του δύναμη την στρέφει εναντίον του, εναντίον της ψυχής του και εναντίον της ανθρώπινης 

υπόστασής του. Παλεύει να σταθεί όρθιος, κλαδεύοντας 

τα ίδια του τα πόδια.

Ντρέπομαι που δεν καταφέραμε  να σταματήσουμε μια τέτοια κατρακύλα όλοι εμείς 

που αυτοπροσδιοριζόμαστε ως ευαίσθητοι, εμπνευσμένοι, καλλιτέχνες, διανοούμενοι κ.λπ. 

Το χειρότερο όμως και το πιο βαρύ είναι πως οφείλω να ντρέπομαι και για όλους αυτούς τους πολλούς, πολλούς, πάρα πολλούς κι ακόμα περισσότερους που έχουν σταματήσει 

να ντρέπονται εδώ και χρόνια

(εξαιρούνται αυτοί που γεννήθηκαν ξεδιάντροποι

 και μ’ αυτό τους το ταλέντο μεγαλουργούν ως πολιτικοί)».

Γιάννης Αγγελάκας

πηγή:

https://animmusnecandi.blogspot.com/2020/03/blog-post_11.html

...

Οι καλύτεροι της ράτσας μας


Οι καλύτεροι της ράτσας μας γίνονται φονιάδες

Ακολουθούν σε απόσταση ασφαλείας

οι ποιητές

οι παραμυθάδες

οι τερατολόγοι γενικώς

Μερικές χιλιάδες έτη φωτός πιο πέρα

Πλατσουρίζουν αγέλαστοι κι ανόρεχτοι

Στα στάσιμα νερά της μετριότητας

Οι όμηροι του φόβου

.....

Η εποχή των σκιών


Είμαστε εδώ

Χωρίς να είμαστε

Αναπνέουμε

Περπατάμε

Μισούμε

Αγαπάμε

Αγοράζουμε

Πουλάμε

Μόνο και μόνο

Για να δικαιολογούμε

Την απουσία μας

Πώς μπορεί να ονομάζεται

Ένας κόσμος

Φτιαγμένος από σκιές

Ανύπαρκτων σωμάτων

Οι καθρέφτες αποτυπώνουν

Εντυπώσεις δυνατών ψευδαισθήσεων πόνου

Είμαστε όλοι

Ασθενικά αιμορραγούντα φαντάσματα

Μάταια προσπαθούμε ν' αφήσουμε τα χνάρια μας

Για την εποχή των πραγμάτων

Που θα ακολουθήσει

Τη δικιά μας εποχή των σκιών

...

Απόσπασμα από “ΘΑΛΑΜΟ Α”


Μ’ όλα αυτά προσπαθώ και εγώ σαν καθωσπρέπει κυνικός

να κρατήσω την απαιτούμενη απόσταση από τον εαυτό μου.


 Γιάννης Αγγελάκας
“Πως τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;”
Εκδότης ΛΙΒΑΝΗΣ, , 1999
(δυστυχώς εξαντλημένο)

https://www.youtube.com/watch?v=I8nkGi4GwKE

στο τέρμα

....

Ιω

Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο