Κομμάτι δικό μου
ο Ουρανός στο βλέμμα
το βλέμμα στον Ουρανό
κομμάτι δικό μου
υπάρχουν νησιά εκεί
τα επισκέπτομαι χωρίς να πηγαίνω
πηγαίνω δίχως πόδια
ό,τι δεν μπορώ να δω δε σημαίνει πως δεν υπάρχει
υπάρχει.. όπως υπάρχω
με εξηγήσεις ..χωρίς
γνωρίζω.. πονώ
συχνά ξεχνώ
φορές γνωρίζω πως ξεχνώ και ξαναμαθαίνω
κοιτώ ψηλά
μέσα στο στήθος στήνεται μια μικρή γιορτή
η καρδιά χορεύει
αυτό που αντικρίζω δίχως μάτια
αυτό που νιώθω
γίνεται τέχνη
και μαστορεύω με λέξεις τη ζωή μου.
Ιώ μου πόσο όμορφο. Την αγάπη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τη δική μου κορίτσι μου!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ τόσο!!
Καλό βράδυ!
Αποφασισμένη για την αγορά
ΑπάντησηΔιαγραφήξεχύθηκε στους δρόμους
ψάχνοντας απεγνωσμένα
ένα μικρό βιβλίο με ποιήματα .
Ένα μικρό, πολύ μικρό βιβλίο με στίχους.
Αυτό της έλειπε…
Μικρότερο από βιβλίο μασχάλης
κι από βιβλίο τσέπης.
Βιβλίο παλάμης, ακροδαχτύλων καλύτερα.
Δυο φθόγγοι κάθε πρωί πίσω απ’ τα αυτιά,
σαν άρωμα φόβου για να μυρίζει ο λόγος.
Μια λέξη στρογγυλή, γλυκιά
σαν χάπι χρόνου οφειλής
κάτω απ’ τη γλώσσα της αλήθειας.
Ένας στίχος καλά μασημένος,
σαν μπουκιά χορτασμένου.
Μια στροφή ζωής ποτισμένη αθωότητα.
Ένας τίτλος συμπαγής,
σαν λιθοβολός εξαγοράς
του μέσα κόσμου, αμαρτωλών σκέψεων
και του ημίμετρου
των καλλυντικών της διαστάσεων.
(Βασιλική Νικοπούλου,"ευκαιρία αγοράς" από τη συλλογή "Εκ-ποιείν", Χρόνος Εκδόσεις, 2017)
Ιδιαίτερο..
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο
Ευχαριστώ!
Καλημέρα