όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Κυριακή 28 Ιουλίου 2019

Η στιγμή




Η στιγμή


ο χρόνος ψιθυρίζει φωτιές 
 όμορφα καίγεται η στιγμή
-μεγαλόπρεπα-

σαν βεβαιότητα 
σαν δύση
σαν συμβουλή 

στα σωθικά του καρφώνεται το χθες
μια νότα μετρά το ύστερα
και κάθε ύστερα στιγμή νέα γεννά

νέα αυτή παλιά εγώ..

ολάκερη ψυχή θα ντυθώ..
με κάθε χτύπο λιγότερο
εκτείνομαι στο άχρονο

δίχως έναν αριθμό στην τσέπη
δίχως τσέπη
δίχως στιγμή.


Ιω

https://www.youtube.com/watch?v=4YKq3_BWn5U




Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο




2 σχόλια:

  1. αποκαθήλωση



    το χρονικό της εξαΰλωσης οικοδομείται με μολύβι∙ παράφραση σφαίρας, άμα προλάβεις να δεις∙ ανάλγητη τρυπώνει στα δυσπνοϊκά γεγονότα προσκομίζοντας άπλετο κενό στην αφήγηση∙ μοιάζει μετά το χάραγμα πλωτό∙ το ποίημα πρωταγωνιστεί, σύνολο υπεκφυγής, δαμαστής ο ποιητής, κι ο αναγνώστης, της δακτυλοσκοπίας ελεγκτής. ίσως ορειβάτες όλοι μαζί∙ σίγουρο πάντως είναι το εξής: ό,τι γράφεται δεν γίνεται

    γι’ αυτό προτείνω

    τα δέντρα να φυλλώσουνε την εξαφάνιση

    ποιος άλλωστε σταυρώνει λόγια;

    (Αντώνης Ψάλτης,"Το καντήλι και άλλα ποιήματα").

    .....Ίσως σάς αρέσει.
    Ίσως επίσης σάς αρέσει "Εκείνος που μάζευε στιγμές" τού Κβίντ Μπούχολτς (εκδ. "Γράμματα")......

    Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εξαιρετικά
      Σας ευχαριστώ,θα τα αποζητήσω.
      Τα σέβη μου στις επιλογές σας
      Σε εσάς.
      Καλό ξημέρωμα

      Διαγραφή