Joker
δεν είναι ταινία
είναι ποίημα στην ψυχή
δώρο στα μάτια
έκρηξη στα εγκεφαλικά κύτταρα
στις συνάψεις του είναι
στις απολήξεις του τίποτε
στην ουσία τη φαιά του χάους
χτύπος εκκωφαντικός καρδιάς μετά από "flatline"
ριπή ευθύβολη στο κούτελο μιας κοινωνίας σάπιας
που κουνά το βρωμερό της δάχτυλο
ο Τζόκερ είναι το μεσιανό υψωμένο δάχτυλο
είναι απάντηση
και σπίθα και βροντή
σύμβολο είναι
τα μάτια συνηθίζουν αργά στο σκοτάδι της αίθουσας
στο "σκοτάδι" της ταινίας
σκαρφαλώνουν έκπληκτα πάνω στον Τζόκερ
επεξεργάζονται κάθε σύσπαση του προσώπου του
του σώματος, της ψυχής
σε αφήνει να δεις μέσα του
σαν παιδί
μπαίνεις μέσα του
ή μάλλον ο Τζόκερ
(με τη βοήθεια του σκηνοθέτη Τοντ Φίλιπς ,του σεναριογράφου Σκοτ Σίλβερ,
του μεγαλειώδους πρωταγωνιστή Χοακίν Φίνιξ,
της εξαιρετικής μουσική επένδυσης του Hildur Guðnadóttir)
καταφέρνει και μπαίνει μέσα σου
..βαθιά..
πονάς, συμπάσχεις, οργίζεσαι,
ουρλιάζεις, ταυτίζεσαι, γελάς,
φοράς τη μάσκα, απελευθερώνεσαι, βγάζεις τη μάσκα,
χορεύεις στα σκαλιά του Μπρονξ,
σου κόβεται η ανάσα,τραντάζεσαι συθέμελα,
πυροβολείς,σκοτώνεις, γεύεσαι το αίμα,
χαϊδεύεις , αγκαλιάζεις, φιλάς στο μέτωπο στοργικά,
μετράς τα κόκαλα σε πλευρά τσακισμένα,
εύχεσαι να 'χες φτερούγες να χάριζες..
το φως ανάβει
φωνή δε βγαίνει..
μια υπόκλιση μόνο..
και σκέψεις χίλιες συντροφιά στο δρόμο της επιστροφής..
"Δυο άνθρωποι ψιθυρίζουν
τι κάνει την καρδιά μας καρφώνει;
ναι την καρδιά μας καρφώνει
ώστε λοιπόν είναι ποιητής"..
(Τα δώρα -Μ. Σαχτούρης, Παραλογαίς (1948))
ναι ..με χαρά του απίθωσα την καρδιά μου..
πιο πλούσια ένα καρφί
πιο πλούσια ένα ποίημα
σκάλες μπροστά ..
λες ;
λέω !
χαμογελάς ευρύχωρα
σιγομουρμουρίζοντας το "That's life .."της ταινίας
που σε πήρε στο κατόπι
Ευγνώμων
Ιω
Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου