όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Προθήκη



Προθήκη


Τοίχος γυαλί ανάμεσα 
χτισμένο ερωτήσεις 

δε χρειάζονται χέρια για τη βεβαίωση 

τα χέρια ξεγεννούν τις λέξεις από το στόμα
και τις καρφώνουν λεζάντα στην προθήκη της ζωής

Ορίστε να μαι ..
αυτό που διαλέγεις να δεις

δεν είμαι αυτό που βλέπεις 

είμαι αυτό που τα χέρια σου
δεν μπορούν να αγγίξουν 

είμαι η κάθε διάσταση που εκτείνομαι



Ιω



στο τέρμα 

ή έτσι



Υ.Γ. μόνον ο "τυφλός" που αγγίζει 

μέσα του τις λέξεις 

βλέπει πρόσωπα

και χέρια 

και βήματα

η ματιά του βλέπει αυτό που τα μάτια τους αγνοούν



Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου