νυγμός
ένα κάτι ανάμεσα
κι αρχινά
σαν καταιγίδα
ένας νυγμός
και προχωρά
γίνεται σώμα
επάνω του σκαρφαλώνουν
βουνά διψασμένα - λέξεις πελάγη
αγρίμια πουλιά
επάνω του κυλάει
ο χρόνος
η σκέψη μου
φορά τα δικά μου χέρια
φλογίζει της μνήμης τα σχήματα
φωνάζει τη δική μου σιωπή
τα μάτια του βλέπουν
την αρχαία ιστορία
σε χρόνο ενεστώτα
κι εγώ
στον ναό
των καθαρών Θεών
του φτιάχνω
δρόμο
πέτρα
θρόνο
Ιω
https://www.youtube.com/watch?v=TesXLLT-KIA
https://www.youtube.com/watch?v=u-O7xeH4_0w
Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο
Εξαιρετικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ τόσο.
ΔιαγραφήΚαύσιμη ύλη για τον δρόμο,
ΑπάντησηΔιαγραφήαναγκαίος για να απολαύσουμε την διαδρομή.
Πολύ όμορφο και στοχευμένο.
Καλημέρα
Χαίρομαι που σας άρεσε.
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα