"η κόρη του ανέμου"..

σαν να προσπαθεί να φυσήξει κάθε σκοτεινό σύννεφο..

από πάνω μας..

σαν να προσπαθεί να φυσήξει όλη τη σκόνη..

που κατακάθισε στις ψυχές μας..

ο αέρας.. 

παλεύει  απ'το πρωί..

την ημέρα είσαι απασχολημένος..

δεν ακούς..

τη νύχτα όμως.. στην απόλυτη σιωπή..

σου ψιθυρίζει ένα μήνυμα 

που ήρθε.. μόνο για σένα..

μια τέντα που χτυπάει..

ένα παντζούρι  που παίζει..

μια χαραμάδα που σφυρίζει

μια βοή..

γίνονται μυστική μελωδία..

που "παίζει" μόνο για σένα..

Wind - Bryan Crain

κάθε που φυσά.. δυνατά..

μια γλυκιά ανυπομονησία με πιάνει..

περιμένω.. το μήνυμα..

και ανησυχώ.. μήπως.. 

και το "προσπεράσω".. χωρίς να το καταλάβω..

μήπως και με πάρει ο ύπνος..

και ο άνεμος.. δεν έχει κάπου να "τα πει"..

κάθε που φυσάει..

ένα τραγούδι γυρνάει πάντα στο μυαλό μου..

και το σιγοψιθυρίζω.. μέχρι να κοιμηθώ..

"η κόρη του ανέμου"..

έτσι έχω και 'γω κάτι να πω στον Αίολο..

έστω συνειρμικά..

χωρίς λόγο..

and..so.. it..is..

The Blower's Daughter - Damien Rise

καλό βράδυ

Ιώ