ζει, ζει, ζει...

"οι άγγελοι του καλοκαιριού"..

υπάρχει  χαρακτηριστικότερος καλοκαιρινός ήχος..

απ'αυτόν του "φασαριόζου" τζίτζικα..;

ο άτιμος γνωρίζει.. πόσο αγαπώ τη θάλασσα..

και βάζει τα δυνατά του.. να με κάνει να "προσπεράσω"

τον ήχο των κυμάτων..

και να τον στέψω "βασιλιά" του καλοκαιριού μου..

παρεούλα στον πρωινό καφέ.. στη μεσημεριανή σιέστα..στην αιώρα..

"νοικάρηδες" των δέντρων του κήπου.. μια ορχήστρα..συμφωνική..

τελάληδες τρομεροί ..διαλαλούν στα φιλαράκια τους..

ότι εκεί τριγύρω..υπάρχει ένα ελκυστικό θηλυκό..

ένα μήνυμα χρήσιμο γι'αυτά..

όμως στα δικά μου αυτιά..πάντα θα μου υπενθυμίζει

"ότι ο βασιλιάς ο ήλιος.. ζει..ζει..ζει.."

τα τζιτζίκια, Οδυσσέας Ελύτης

και μαζί με αυτόν..

ζει..το όνειρό.. η ελπίδα... η πίστη..

η ζεστασιά...η απέραντη θάλασσα της αγάπης..

ζουν  όλα τα θέλω.. που θέλω να μοιραστώ..

ζει..το καλοκαίρι..

μπορείς να φανταστείς το καλοκαίρι χωρίς.. αυτά..;

Κ.Βήτα  - Το τζιτζίκι - cicada

"ω, άπλετη αγάπη, η σιωπή σου είναι η φωνή μου

λυπάμαι που δε σ’ ήξερα όταν ζούσα τη ζωή μου.

Τώρα, τώρα τα χέρια μου ζητάνε

αγάπη, δουλειά και μέλι.

Τώρα, τώρα για μια βαθιά βουτιά

πέφτω στα νερά."

(στίχοι Κ.Βήτα - Το τζιτζίκι)

να ονειρεύεσαι..

να τραγουδάς..

να "βουτάς"..

Ιω

Υ.Γ. ευχαριστώ τον φίλο μου Γιάννη Π. για τη μοναδική φωτογραφία..