πρόσωπα..

πρόσωπα..

καμβάδες της ψυχής

μια πινελιά αιωνιότητας..

"ποίηση".. μεγαλόψυχου Δημιουργού

μια ελιά..δίπλα στα χείλη..

μια ρυτίδα.. ένα λακάκι..

και αυτά τα μάτια..

σελίδες ορθάνοιχτες..γραμμένες..

ή το απόλυτο κενό..

ευγένεια..φωτιά.. ή πάγος..

"εξώφυλλο" και "οπισθόφυλλο" μαζί...

μια μικρή περίληψη "βίου"..

σαν μυθιστόρημα στις βιτρίνες της ζωής..

κοιτάς.. σ'αρέσει..; το πλησιάζεις..

έχει κάτι ενδιαφέρον να σου πει..; το "αποκτάς"..

δε σε ελκύει..;

το αφήνεις.. πίσω στη βιτρίνα..

θα το αγαπήσει ο επόμενος..

πως χώρεσαν εκεί όλες οι αισθήσεις..

σ'ακουμπούν..

τα βλέπεις..συχνά τα ακούς..

με κώδικα μαγικό φτιαγμένο για σένα..

τα "μυρίζεσαι" από μακρυά..

και η γεύση των φιλιών τους..

πότε γλυκιά πότε αλμυρή..

έχει κάτι από Θεό..

κι όταν τα κλείνεις.. κλείνει και ο κόσμος όλος..

και παγιδεύει εντός του..

όλες τις λέξεις.. που έχω.. να μιλήσω..

να κοιτάς..

να αντικρίζεις..

να .. "βλέπεις"..

Ιω