όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

"Όλα είναι ωραία κοντά στο Θεό"





"- Ο άνθρωπος δε μπορεί να δει το Θεό, τυφλώνεται από το Φως. Μόνο οι άγιοι τον βλέπουν αθάμπωτοι. Αγγέλους, όμως είδα. Αυτοί φανερώνονται άμα η ψυχή σου είναι καθαρή. 
Εκεί που καθόμουν, τον όρθρο, στην εκκλησία, βλέπω να περπατούν στο ιερό 
δυο διάφανοι ίσκιοι, σαν πούσι, φωτεινοί - φωτεινοί, 
με κάτασπρα,
 σαν μετάξι δαντελλωτά φτερά που φτάναν ως το πάτωμα.
Θωρώ να γυροφέρνουν την Αγία Τράπεζα και να βοηθάνε τον πάτερ Ηλία, τον γεροντάκο: 
εκείνος ανασήκωνε τα τρεμάμενα χέρια του και προσευχόταν στο Θεό κι αυτοί τον κρατούσαν
 από τις αμασχάλες. Ήταν πολύ γεροντάκος και τυφλός πια, σκόνταφτε παντού. 
Σε λίγο, ύστερ 'απ'αυτό, τον λυπήθηκε ο Θεός και τον πήρε κοντά Του. 
Τότε, σαν τους είδα, πάγωσα κι απόμεινα από τη χαρά, άρχισε να μου σφίγγεται η καρδιά, 
να τρέχουν τα δάκρυά μου - ωχ, τι ωραία που ήταν!
Αχ, Λένκα, ψυχούλα μου καλή, όλα είναι ωραία κοντά στο Θεό, και κει στον ουρανό, 
και δω κάτω στη γη, τόσο ωραία!
-Κι εμείς είμαστε καλά εδώ;
Η γιαγιά μου έκανε το σημείο του σταυρού κι είπε:
-Δόξα στην Υπεραγία Θεοτόκο, και μεις καλά είμαστε!

(απόσπασμα από "Τα παιδικά χρόνια" - Μαξίμ Γκόρκι)




κάποια πράγματα θαρρείς.. και περνούν από γενιά σε γενιά.. ως μνήμη.. μέσα στα κύτταρα ..
ζεστά φυλαγμένα.. και ξυπνούν.. με τα κατάλληλα ερεθίσματα..
και σε τυλίγουν.. σε πλημμυρίζουν.. νιώθοντας τόσο οικεία..
έτσι ξυπνούν και οι δικές μου μνήμες..
"κάθε πρωί η γιαγιά με το ολόλευκο μαλλί της ξέπλεκο.. να  φτάνει μέχρι τη μέση..
σαν φιγούρα από όνειρο.. ήρεμη.. φωτεινή...
να βγαίνει στην μικρή αυλή στο σπίτι στο χωριό.. να γυρίζει στο σημείο της Ανατολής και 
να ευχαριστεί το Θεό που και κείνη την ημέρα την ευλόγησε να αντικρίσει το φως του ήλιου..
έπειτα.. πλενόταν..μάζευε το "μαλλί αγγέλου" κρύβοντάς το στο γνώριμο μαύρο μαντήλι της.. 
άναβε το καντήλι ... έκανε την προσευχή της 
και ριχνόταν στη μάχη..της κουζίνας.. του σπιτιού.. της καθημερινότητας..
σήμερα.. πλησιάζοντας τα 90.. 
κάθε που μιλάμε στο τηλέφωνο και τη ρωτώ..
-Γιαγιάκα μου τι κάνεις πως είσαι.. πως περνάς..;
αυτή.. πάντα πρόσχαρη και χαμογελαστή (το νιώθω στη φωνή της..) ..να απαντά..
-Κορίτσι μου, για τα χρόνια μου καλά είμαι Δόξα το Θεό.. μακάρι και εσείς 
να φτάσετε  τα χρόνια μου και να είστε καλά..
και έπειτα μου περιγράφει..
"Σηκώνομαι.. το πρωί.. (όπως ακριβώς τα θυμόμουν)...
μόνο οι πολλές δουλειές ..ελαττώθηκαν... κάνω ένα πράγμα.. κάθομαι..
ένα ακόμη κάθομαι... Δόξα το Θεό.. μπορώ και προσφέρω ακόμη.."

χωρίς γκρίνιες ...χωρίς παράπονα... ταλαιπωρημένοι άνθρωποι.. βοσκοί.. 
μαθημένοι με τα λίγα...
αλλά πάντα με τον ίδιο λόγο στο στόμα.. με το ίδιο πλατύ χαμόγελο..
και αυτή και ο συγχωρεμένος λατρεμένος παππούς..
" Δόξα το θεό"..



να εύχεσαι..
να χαμογελάς..
να ελπίζεις..

Ιω

12 σχόλια:

  1. ¨Ολοι αυτές τι μέρες μιλάνε για τις γιαγιάδες τους,όταν σαν χθες έχασα και τη δική μου γιαγιά, γιαγιά καλύτερη κι από μάνα... Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :(( λυπάμαι, Χριστίνα μου, να'σαι καλά να τη θυμάσαι..
    δύσκολο πράγμα η φυσική απουσία αγαπημένων προσώπων..
    ευτυχώς όμως η καρδιά το μυαλό...η μνήμη.. κρατά καλά φυλαγμένα.. τα πιο πολύτιμα κομμάτια τους...

    να χαμογελάς
    να θυμάσαι με αγάπη

    τα φιλιά μου - καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. αν και καθυστερημένα σ'ευχαριστώ πολύ..
      όποτε μιλάω γι'αυτούς τους ανθρώπους απλά λιγώνομαι:))

      καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  4. Υπέροχη ανάρτηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Καλημέρα Ιω μου με χαμόγελο:)
    Tα φιλιά και την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμυ μου,

      σ'ευχαριστώ απ'την καρδιά μου..
      νομίζω διαβάζοντας και τη δική σου ανάρτηση..
      με καταλαβαίνεις απόλυτα..
      λατρεμένοι άνθρωποι:))

      πολλά φιλιά για καληνύχτα και όνειρα γλυκά!

      Διαγραφή
  5. ποσο τρυφερη αναρτηση...!!
    Ποσο χαιρομαι που σε "ανακαλυψα" μεσα σε αυτο το χαος του διαδικτυου...Ποσο απλη αλλα εκπληκτικη γραφη...
    Γραφε Ιω...γραφε...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. με τιμούν τα λόγια σου γκαρντάσι,
      οι άνθρωποι..ποτέ δεν βρίσκονται τυχαία..
      σ'ευχαριστώ βαθιά!!

      να προσέχεις την Κατερίνα!
      φιλιά

      Διαγραφή
  6. Οι ριζες μας.και ειναι πολυ βαθιες και γερες.
    Πολυχρωμα δακρια οπως τα συναισθηματα που ενιωσα διαβαζοντας.

    Νασαι παντα καλα Ιω.
    Καλο ξημερωμα ναχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντεύχομαι Ανδρέα
      καλή δύναμη
      το βλέμμα ψηλά! πέρα και μακριά!

      ευχαριστώ

      Διαγραφή
  7. Μου ήρθε ειδοποίηση στο μέιλ μου και μόλις ξαναδιάβασα την ανάρτηση σου...βάλσαμο στην ψυχή μου και ίσως την κατάλληλη στιγμή που το είχα ανάγκη... σ'ευχαριστώ πολύ❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. την αγάπη μου
      τις ευχές μου
      το ευχαριστώ μου..

      να'σαι καλά Άμυ
      καληνύχτα

      Διαγραφή