να σας συστηθώ..

γεια σας! Είμαι η Φίφη..

έτσι με βάφτισε η καλή μου νονά η Γιώτα..

(νονά χαιρετισμούς.. μου λείπεις)

είμαι 1,5 χρονών, το νεότερο μέλος της οικογένειάς μου.. που με λατρεύει..

αν και είναι όλοι τους λιγότερο τριχωτοί από μένα..

έχουν παράξενη γλώσσα.. και είναι  ψηλοί σαν γίγαντες..

 εγώ τους αγαπώ πολύ..

με αποκαλούν.."κοκέτα"..γιατί φοράω αϊ λάινερ στα μάτια..

με αποκαλούν "χουζουρλού".. γιατί μ'αρέσει ο ύπνος..

με αποκαλούν "ψώνιο" γιατί κάνω γιόγκα..

 με αποκαλούν "κουτσομπόλα".. γιατί θέλω να τα ξέρω όλα...

με αποκαλούν "λοκατζή".. γιατί συχνά παίζω.."κάλυψη-απόκρυψη"..

 με αποκαλούν "σκεπτόμενη".. γιατί συχνά χάνομαι στις σκέψεις μου..

θυμάμαι τότε που ήμουν περίπου 2-3 μηνών..αρχές ενός δροσερού Δεκέμβρη..

και είχα χαθεί απ'τη βιολογική μου μαμά..

 έκανε παγωνιά.. έβρεχε.. κρύωνα..πεινούσα..

φοβόμουν..περιπλανιόμουν μέρες.. νηστική.. 

είχα βραχνιάσει απ'το συνεχές νιαούρισμα..έψαχνα τη μαμά..

ήμουν βρώμικη.. χτυπημένη.. βρεγμένη.. έτρεμα..

είχα κρυφτεί σε ένα χωράφι..

δεν ήξερα τι να κάνω..

ευτυχώς για μένα..

με βρήκε ένα αγόρι ο Γιάννης.. με έσωσε..

με πήγε στην κυρία Γιώτα..

η οποία με έβαλε σε μια ζεστή ρομπίτσα..

και μετά με πήγε

στη μελλοντική μου οικογένεια..

εκεί.. με περιποιήθηκαν.. με φρόντισαν..

με γέμισαν χάδια και στοργή..

μου δώσαν την κουβερτούλα τους.. να ζεσταθώ..

την αφοσίωσή τους..

το χρόνο  τους

με κάναν μέλος της οικογένειάς τους..

και ο καιρός περνούσε..

όμορφα...

 και περνούσεεε...

και μεγάλωνα...

όσο όμως και να μεγαλώσω...

πάντα θα απολαμβάνω να μου κρατούν το χέρι..

για να μη φοβάμαι..

 να ονειρεύεσαι..

να νοιάζεσαι..

να αγαπάς..

Ιω