όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Τρίτη 21 Απριλίου 2020

Έκτωρ Κακναβάτος - Φωνή μου ράτσα υψικάμινου



 Φωνή μου ράτσα υψικάμινου



Πρώτον: σε θέλουνε ακίνδυνη και να ξεχνάς

κι ύστερα καλή μ’ αυτούς φιλεναδίτσα
τρυφερή
υποσχετική
οι αχρείοι.

Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου από πλευρό
ανοιχτό του αίλουρου, της ανηφόρας
απ’ τα εννιά σχοινιά του βούρδουλα
κι ο ήλιος φίδι μες στο σύρμα.
Μην ξεχάσεις, φτύσ’ τους.

Ας περιμένουν να σε σβήσω με νερό
η κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων
ας περιμένουν οι αχρείοι.


Έκτωρ Κακναβάτος 
"Διήγηση", Αθήνα, Συντεχνία, 1974







μην ξεχνάς
η φωνή σου κουβαλά 
παρελθόν παρόν και μέλλον

ανθρώπους 
ζώα 
δέντρα 
πουλιά

μήκη
πλάτη
κεραυνούς
αστραπή

η φωνή σου κουβαλά
τη φωτιά


Ιω



Σημ.:Φωτ. από το διαδίκτυο


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου