όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

βγάλε με έξω.. απόψε




"βγάλε με έξω απόψε.."
- σου ψιθύρισα.. -
"πήγαινέ με οπουδήποτε.. δε με νοιάζει.."




The Smiths - There is a light that never goes out



"οπουδήποτε..θέλω να χορέψω.."
και εσύ με έπιασες απ'το χέρι..
και με πήγες .. εκεί που θα τριγυρνώ πάντα..
στους δρόμους του Λονδίνου..

λίγο το σκηνικό του καιρού.. λίγο οι εικόνες απ'την ταινία του Χάρι Πότερ..
λίγο οι τύψεις του Μορφέα.. που με "έστησε" ακόμη ένα βράδυ..
μου χάρισαν.. ένα μαγευτικό όνειρο..
δεν ήθελα και πολύ..

ντυμένοι ζεστά..
τυλιγμένοι στα πλεκτά.. μέχρι πάνω..
με περπατησιές άνετες..
ξεγελούσαμε έναν παγωμένο Νοέμβρη..
χέρι..χέρι..
βλέμμα .. βλέμμα..
μια συνωμοσία Συμπαντική..
ανάμεσα.. σε στεριές.. και Ωκεανούς.

προχωρούσαμε δίπλα στον Τάμεση..
στο ύψος της πινακοθήκης Tate Britaine..
με κοιτάς στα μάτια..
μου λες..
"Όλα καλά θα πάνε senorita .. θα δεις"..



γελάω.. με σφίγγεις περισσότερο..
-το τελευταίο βαρκάκι.. για Tate Modern... το χάσαμε
"είδες..όλα καλά θα πάνε..ουυυ".. σε κοροϊδεύω..
με τραβάς..
-"έλα.. με τα πόδια.. κερνάω καυτό "αμερικάνο".. στο κοινοβούλιο"




ο ήχος της καμπάνας από το ρολόι του πύργου του κοινοβουλίου ..
 μας υποδέχτηκε.. κάνοντας τη σιωπή χίλια κομμάτια..
όπως αξίζει.. σε μια στιγμή "γενναία"  που θα περάσει στην αιωνιότητα..

πήραμε τον καφέ στο χέρι.. και περάσαμε τη γέφυρα Westminster..

τα λόγια πολλά... εγκάρδια..θερμά..
σαν τον καφέ που μας έκανε..παρέα..
καίγοντας τα ακροδάχτυλα..

η ματιά μας συνάντησε.. τη "ματιά "του..
το βλέμμα γέμισε χρώματα..
το London Eye..


- ανεβαίνουμε;
-πού;
-στους 7 Ουρανούς..
- μα νόμιζα ότι ήμασταν ήδη..

η θέα του Λονδίνου από ψηλά μαγική..
η τύχη μας ακόμη περισσότερο..
ήταν η βραδιά του Γκάι Φωκς..
πυροτεχνήματα  και κροτίδες
καρφωνόταν στην καρδιά
της νύχτας..
και κάναν το στερέωμα..γιορτή

- τι σκέφτεσαι;
-τον χρόνο..
-γιατί;
-είναι κλέφτης.. άδικο
ένα πυροτέχνημα.. είναι.. παφ.. και τέλος..
-γιατί;
-3 μέρες μόνο.. και μετά;
-δεν υπάρχει μετά..
3 μέρες .. μια αιωνιότητα..
γελάς..

τώρα οι Smiths δώσαν τη θέση τους
στους Foals.
"late night"..

δικό μου το όνειρο..
δικές μου οι μουσικές..
συνεχίζω..





περιπλανηθήκαμε στο Σίτυ..
φωτογραφίζοντας.. το κτίριο αυγό..

επισκεφθήκαμε την Tate Modern..
θαυμάζοντας τα έργα των Warhol,
 Πόλοκ, Ματίς,Νταλί ,Πικάσο


Andy Warhol



"ακολούθησέ με" .. σου φωνάζω..
και τρέχω μπροστά..
"θα περάσουμε απέναντι
απ΄τη γέφυρα της Χιλιετίας..
θα δούμε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου..
θα αφήσουμε τις "υποσχέσεις" μας
στον "τρούλο των ψιθύρων"..


θα κατηφορίσουμε την Strand street..


θα σου δείξω το μοναδικό κτίριο  της Strand που επιβίωσε
της μεγάλης πυρκαγιάς του Λονδίνου..


θα  συνεχίσουμε στην Fleet street..
εκεί θα σου φανερώσω το κτίριο
που ο δαιμόνιος κουρέας Sweeney Todd
κούρευε για στερνή φορά την κόμη και τα όνειρα των θυμάτων του..

το κρύο διαπεραστικό..
σαν το βλέμμα και τη λεπίδα που θυμάμαι..
απ'την ταινία..

- το βασίλειό μου για λίγο αλκοόλ..

-πάμε να το πουλήσουμε.. ξέρω μια καλή παμπ..στο νούμερο 145!
αν είσαι καλό παιδί θα σου πω ιστορίες για τους διάσημους θαμώνες της..
τον Βολταίρο, τον Μπόσγουελ.. και τον  Κάρολο Ντίκενς.. που τα έπιναν εκεί..


"Ye Olde Cheshire Cheese.."

ιστορική και δαιδαλώδης..
σκοτεινή και μυστηριώδης ..
σαν τα ξενύχτια που άφησαν αποτυπώματα στον αέρα της..
έχουν "ποτίσει" τους τοίχους..
και κάνουν μάρτυρες..τα ρουθούνια σου..

ανάβεις τσιγάρο και με κοιτάς.. μου προσφέρεις το πακέτο..
(πάρε χαζούλα.. όνειρο είναι .. ας το έκοψες χρόνια τώρα..)
η πρώτη ρουφηξιά.. καίει το λαιμό..
κάνει τους πνεύμονες.. να επαναστατούν..
πνίγεσαι και βήχεις..
- μια μαύρη Guiness..για μένα..παρακαλώ..
εσύ επιλέγεις ένα malt ιρλανδέζικο..

-θέλω να χορέψω..
- μόνο;
-και να μεθύσω..
-μόνο;

-..και να μην ξυπνήσω..




η νύχτα γίνεται μέρα..
ο χρόνος τρέχει..
κλέφτης.. που τον κυνηγούν οι στιγμές..
να τον φυλακίσουν εκεί..
στο όνειρο.. για πάντα..
πάνω από υπαίθριες αγορές




στο Spitafields .. στο Camden..στο Portobello..





σε παμπς .. σε θέατρα.. σε τζαζ μπαρ..





στους δρόμους του..
σε ό,τι  κόκκινο.. πιάνει η ματιά σου..


σε αυτό.. που δεν μπορείς..να έχεις..






- χα! ώστε εδώ είναι η φωλιά τους..
σου φωνάζω και αρπάζω τη φωτογραφική μηχανή..

-είσαι όνειρο.. το ξέρεις; ..

-ναι.. κλείσε τα μάτια.. σε λίγο ξημερώνει..




καλημέρα

Ιω





4 σχόλια:

  1. !!!!!!!!
    τι να πω....!γέμισα εικόνες και συναισθήματα!!!
    καλό ξημέρωμα Ιώ μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημέρα Άμυ μου,
      το ίδιο γεμάτη.. εικόνες και συναισθήματα.. θαυμαστικά..

      πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  2. Γουστάρω λονδρέζικο ταξιδάκι με Smiths!!!!!!!! Κι άλλο κι άλλο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τρελό μου σαλονικοκόριτσο..
      σαν τα παιδιά.. που χτυπούν το πόδι κάτω.. και φωνάζουν...
      πάλι..πάλι..πάλι..

      μαζί σου .. Smiths..Morissey.. και καρφί για Λονδίνο!

      καλημέρα κοπελιά.. ή αλλιώς..
      good morning madame..:pp

      Διαγραφή