όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

"je ne regrette rien.."*


μόνη στο Παρίσι..

κάπου εκεί στα μέσα Λυκείου..
αφορμή... ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών..
στόχος .. η γνωριμία  με το  γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα..
αιτία... "πετάω τη σκούφια μου" για ταξιδεμούς...
νέες εμπειρίες.. νέες ανακαλύψεις..

πρώτη στάση ..
Luneville -Nancy




μια εβδομάδα εκπληκτική..




ενδιαφέρουσες γνωριμίες..με όλες τις εθνικότητες..
ένα πολύχρωμο μωσαϊκό...
η γαλλική προφορά να σου ξελογιάζει την ακοή..
 οι  Γάλλοι φίλοι να προσπαθούν να διορθώσουν τη δική μου..
-Oui...έλεγα εγώ...
-Mais not Oui...Ouiii..επέμεναν αυτοί..
όσο για αγγλικά.... ούτε λόγος..
δεν καταδέχονταν..να μιλήσουν άλλη γλώσσα..
τριγύρισα στους δρόμους της ..
"φοίτησα" λιγάκι ..στο σχολείο της
πήρα μέρος στους αθλητικούς σχολικούς αγώνες..
στην παρέλαση-γιορτή ντυμένοι αρχαίοι 'Ελληνες Θεοί..
τους έμαθα να χορεύουν συρτάκι, χασάπικο..
τους έδειξα την Ελλάδα στον χάρτη..διότι την έψαχναν κοντά στην Ινδία..
 περιπλανήθηκα στους υπέροχους κήπους
στο  Parc des Βosquets du château
ψάχνοντας την Ιωάννα της Λωραίνης ...
άκουγα το "Bigmouth strikes again"..των Smiths.. στο walkman
και μουρμούριζα...
"And now I know how Joan of Arc felt
Now I know how Joan of Arc felt
As the flames rose to her roman nose
And her Walkman started to melt
Oh ... "

http://www.chateauluneville.cg54.fr/fr/le-jardin-et-le-parc-des-bosquets.html

 μυήθηκα ..κρυφά..στα μυστικά του καπνίσματος...με Gauloises..

στα μυστικά της κουζίνας.. με quiche lorrain, baguettes..croissants, σούπα Saint-Germain, crepe Suzette..



στη γαλλική μουσική.. με Όφενπμαχ..Μπερλιόζ, Ραβέλ,Μπιζέ..και πιο σύγχρονους..
Εντίθ Πιάφ, Ζαν Μισέλ Ζαρ, Μιλέν Φαρμέρ,Ρενέ Ομπρύ..Αλαίν Σουσόν,

δοκίμασα στα κρυφά κρασί ποικιλίας... Pinot Noir...
και ένα κλεφτό..γαλλικό φιλί.. κυριολεκτικά.. όχι μεταφορικά..
συζητήσαμε για Γάλλους διανοητές - φιλοσόφους.. Βολταίρο...Ντιντερό..Καμύ..Μοντεσκιέ..Σιμόν ντε Μποβουάρ.. Ντεκάρτ..Φουκώ.. Σαρτρ.. κάποιοι τότε.ακόμα.. άγνωστοι σε μένα..
την παράσταση φυσικά έκλεψε ο Μαρκήσιος ντε Σαντ.. που έκανε τα κορίτσια της παρέας να κοκκινίσουν από ντροπή..
όπως κατάλαβες..
η γνωριμία με το γαλλικό "εκπαιδευτικό" σύστημα.. έπιασε τόπο..

δεύτερη στάση Παρίσι..
Αχ! το Παρίσι..ερωτεύσιμο.. με την πρώτη ματιά..

Alone in Paris - Les Ombres


οι δρόμοι του, τα παριζιάνικα καφέ του..
ο Σηκουάνας με τα μπατό μους (καραβάκια )..
οι βόλτες στις όχθες του..χαζεύοντας  μικροπωλητές..
και ζωγράφους.. επί τω έργω..
 τα Ηλύσια Πεδία με την  Αψίδα του Θριάμβου..
η επιβλητική Παναγία των Παρισίων..
 όπου έβαζες στοίχημα ότι κάποιο γκαργκόιλ..
ζωντάνεψε ..κουνώντας λίγο το κεφάλι του..αναζητώντας την Εσμεράλντα..
και τριγύρω αξιοθαύμαστοι καλλιτέχνες του δρόμου..ακροβάτες..
μάγοι..δαμαστές της φωτιάς.. να δίνουν άλλο χρώμα στη ματιά σου..

λίγο πιο εκεί...ο  Πύργος του Άιφελ... με την υπέροχη θέα..

το μουσείο του Λούβρου...
με τη φτερωτή Νίκη της Σαμοθράκης..  στην κορυφή της κλίμακας Daru..
τόνωνε την περηφάνια σου..
η Αφροδίτη της Μήλου.. σου μιλούσε..
και ο πίνακας της σφαγής της Χίου του Ευγένιου Ντελακρουά..
σε έκανε να ανατριχιάζεις.. από συγκίνηση..
μια κυρία με απογοήτευσε λιγάκι... η σαγηνευτική Μόνα Λίζα...
την περίμενα..λίγο πιο μεγάλη...πιο εντυπωσιακή..
αλλά δεν μπορούσα να μην της το συγχωρήσω..

έπειτα...
το μουσείο του Ογκίστ Ροντέν.. με τον "σκεπτόμενο" -
(le penseur de Rodin)
που χρειαζόσουν τουλάχιστον μία ώρα να τον περιεργαστείς..
και άλλο τόσο να τον θαυμάσεις..
το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού ή αλλιώς κέντρο Μπομπούρ
που φιλοξενούσε τη δημόσια βιβλιοθήκη πληροφοριών..
και το εξαιρετικό Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης..
όπου έργα γλυπτικής, ζωγραφικής και φωτογραφίας..
σε οδηγούσαν σε ρεύματα μοντέρνας τέχνης
υπερρεαλισμός..κυβισμός..φωβισμός.. βιομηχανικό σχέδιο..

και αφήνω για το τέλος..
το πιο μποέμικο μέρος.. του κόσμου ολάκερου..
τη Μονμάρτη..
σκαρφαλωμένη σ'έναν λόφο ..
με την εκκλησία της Σακρέ Κερ - "Βασιλική της ιερής καρδιάς"..
στα λιθόστρωτα στενά δρομάκια της νομίζεις..
ότι θα ξεπροβάλλουν  ο Βαν Γκογκ, ο  Ματίς και ο  Πικάσο... ο Ζολά .. ο Ανρί ντε Τουλούζ - Λοτρέκ.. ο Γκυ ντε Μωπασσάν..ο Χέμινγουεϊ.. η Γερτρούδη Σταίν.. ο Φιτζέραλντ.. ο Έζρα Πάουντ
και άλλοι τόσοι διανοούμενοι και καλλιτέχνες.. της  μπελ επόκ...
Γάλλοι και μη...που σύχναζαν εκεί..

Paris - La Boheme - (Charles Aznavour)


υπέροχος ταξιδεμός..ο παριζιάνικος...
το μυαλό..πάντα θα επιστρέφει εκεί..
και με τη φαντασία του..
θα μπορεί να ζει τη συνέχεια της ιστορίας..
" εγώ να τριγυρνώ με  ασπρόμαυρη ριγέ μπλούζα.  μπερέ..
και  κόκκινο μαντήλι στο λαιμό..
στις όχθες του ποταμού...
"καλοπιάνοντας" το μυαλό..να κατεβάσει την τέλεια ιδέα...
κερνώντας  το.. υγρό ..αέρα..και καπνό gauloises
και μόλις η πολυπόθητη έμπνευση φανεί..
να τρέχω ενθουσιασμένη.. στη σοφίτα της Μονμάρτης..
από'που θα φαίνονται  οι στέγες των σπιτιών..
παρέα μόνον με μια παλιά γραφομηχανή..και κόκκινο Pinot Noir..
και ένα φεγγάρι ολόγιομο, Θεέ μου,..σωστός  κλέφτης..
να μπαίνει απ'το παράθυρο..
χορεύοντας.. στο ρυθμό..της γραφής..
και να τραγουδά...
"ζωή σαν τριαντάφυλλο"..ζωή μου..




La Vie en Rose - Edith Piaf




"μη μετανιώνεις.. για τίποτε"..
όλα είναι δικά σου..και αυτά..που πέρασαν..
και τα άλλα που θα'ρθουν..

να χαμογελάς

Ιω

Υ.Γ.ο τίτλος της ανάρτησης "Je ne regrette rien"  είναι τίτλος από τραγούδι της Edith Piaf  και σημαίνει "δεν μετανιώνω για τίποτα"

2 σχόλια:

  1. Ζήλεψα!! Είναι όντως ωραία να μένεις εκεί ή απλά φαίνονται όλα τόσο ειδυλλιακά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όλα στο μυαλό είναι..
    εσύ βάφεις με το βλέμμα ..τα πάντα...

    τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή