όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020

αφόρετα γέλια



αφόρετα γέλια



αφόρετα του αύριο τα γέλια
αυτά που σ' όψη και κόψη
κάναν το χθες
μνήμη του σήμερα -τροφή-
αφόρητα

έχω ακόμη
σε χέρια ριζιμιά
τρώγω
πίνω
ντύνομαι ζεστά
-μη σε μέλει-

σε μαρμαρένιο αλώνι ξαγρυπνώ
φορώ τ' ασήμι στο λαιμό
σίδερο έχω στο χέρι
βλέμμα φωτιά στο ύψωμα
γέλια να φέρω πάλι
-λάφια- στολίδια της ψυχής
μαζί με τα πουλιά




Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο


Αναρτήθηκε από στις

2 σχόλια:

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)