η φωνή μου
η φωνή μου μιλά τη νοηματική
δεν έχει ήχο
δεν την ακούς
η φωνή μου έχει χέρια
σχηματίζει τις λέξεις
αγγίζει το δέρμα τους
η φωνή μου ζει στο κεφάλι μου
στα χείλη κατεβαίνει μόνο για να φιλήσει
και μετά γλιστρά
εσωστρεφής, με ελαφριά συστολή
μια τόση δα "αναπηρία"
μα δεν τη σταματάς εύκολα
αγαπά τα φτερά,το αλάτι, τις γάτες,
τα μικρά καφέ, το κόκκινο κρασί
τις ήμερες θύμισες
αποστρέφεται ο,τι μετριέται
χρόνο, χρήμα, αριθμούς, μεγέθη
υψώνει τ' ανάστημα στο άδικο
η φωνή μου κοιμάται πάνω σε σελίδες
σκεπάζεται με βιβλία, βλέμματα, ανάσες τέχνης
δε φοβάται το σκοτάδι
η φωνή μου βλέπει όνειρα
σε αυτά η θάλασσα βρίσκεται στον ουρανό
και τα σύννεφα στη θάλασσα
τη φωνή μου τη διαβάζουν ελάχιστοι
μετρημένοι στα δάχτυλα του χεριού
γνωρίζουν βλέπεις τη νοηματική..
τη νοηματική της ύπαρξης
των μικρών θαυμάτων
της ουσίας
τ' ονείρου.
Ευχαριστώ Τους..
Ιώ
Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο
Φωνή που σε αγγίζει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις ευχαριστίες μου! Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή