όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

"Φλεβάρης των φλεβών.."





Φλεβάρης..
το νιώθεις..στις φλέβες..
σαν κυλά..
ποτάμια..βροχές..
να ξεπλυθείς...να εξαγνιστείς..

ο ίδιος..παλεύει αιώνες τώρα..
νιώθοντας την απώλεια στο πετσί..του
μια μέρα χαμένη..
κάθε τόσο επιστρέφει...
για να ξαναφύγει..πονεμένη..

σαν και σένα..πότε τη χάνεις..
τη μέρα..
πότε την κερδίζεις..

μελαγχολικός..υπέροχα υγρός..
με μάτια καθρέφτες...λίμνες..
άλλοτε..να ταξιδεύει..
μέσα τους ένα τόξο..ουράνιο..
άλλοτε...αμυγδαλιές ολάνθιστες..νυφούλες..

με το που ανοίγει.. τα χέρια του
σου χαρίζει... αγίους.. ευλογίες...

πρώτη..Φλεβάρη.. του Αϊ Τρύφωνος
δεύτερη...της Υπαπαντής..
στις 10 του Αγ. Χαραλάμπους 
στις 19.. η αγαπημένη Αγ.Φιλοθέη η Αθηναία..

σου στέλνει..μαντάτο.. να σκεφτείς..
να αποφασίσεις..
Τελώνης..ή....Φαρισαίος...;;

και μες στις παλάμες σφιχτά..κρατεί..
κομμάτι της ψυχής μας...
της δικής μας απώλειας...
Ψυχοσάββατο..θαρρώ..το ονοματίζει..
"και  στα σπίτια των απόντων φτερουγίζει"..*
και γίνεται..η μέρα..
"μουρμούρισμα ψυχών"...
"ψυχοθρόισμα"..**
 ταπεινά...με λαχτάρα αποζητούν..
τα ελάχιστα..
μια προσευχή..ένα κερί..
λίγο στάρι..και ρόδια..και καρύδια...και άχνη..και κανέλα..
να γλυκαθεί..η ψυχή..να αναπαυθεί..η μνήμη..

Φλεβάρη μου θλιμμένε... πρίγκιπα.. λειψέ..
το χέρι..μου αγγίζεις..
και γίνεται το χάδι σου... χαρταετός..
στους ουρανούς ψηλά..
με πάει..
και είναι..τόσες..ψυχές εκεί ψηλά..

τόσοι πολύχρωμοι χαρταετοί..
με αγέρες..να παλεύουν..
σε Δευτέρες...Καθαρές..

σε αγώνες..Σαρακοστής..
σε αγώνες..περισυλλογής..

σε μάχες..μητέρες..μαχών..
για τη ζωή τους..

Φλεβάρη..κουτσοφλέβαρε..
 απ΄τις φλέβες σου..κυλούν
οι τελευταίες αναμνήσεις του Χειμώνα
και με ξεδιψούν..με δροσιά

 με φλογίζουν με επιθυμία..
γιατί..
αυτό που αντικρίζω..
στο τελευταίο σου αντίο...
δεν είναι η απώλεια..

ούτε ο αποχαιρετισμός..

είναι 

ο ερχομός..

μιας ζεστής..

μιας ποθητής Άνοιξης..


καλό μήνα!

να ξεδιψάς..

Ιω



* στίχος Ηλία Κατσούλη από το τραγούδι "Φλεβάρης των φλεβών"
** από απόσπασμα του Γεώργιου Δημητροκάλλη για το Ψυχοσάββατο



Φλεβάρης των φλεβών - στίχοι Ηλίας Κατσούλης-


μουσική -  ερμηνεία Παντελής Θαλασσινός



Υ.Γ. αυτόν τον μήνα για να είμαστε εντός εποχής καταναλώνουμε:
λεμόνια, πορτοκάλια, μήλα, κουνουπίδι, λάχανο, καρότα, μαρούλια, ραδίκια, 
σταφίδες(ξανθές, μαύρες), κάστανα, αμύγδαλα, καρύδια

10 σχόλια:

  1. Τι υπέροχο κείμενο....περιγράφεις τόσο ωραία τον μήνα....χάνομαι στον παιχνίδισμα των λέξεων....!
    Καλή σου μέρα και καλό μήνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημέρα Ωραιοζήλη μου,
      να έχεις μια όμορφη Κυριακή..και έναν ακόμη ομορφότερο Φλεβάρη!!
      να είναι οι στιγμές του παιχνιδίσματα αγκαλιές να χάνεσαι και εκεί..χαμογελώντας:))

      σ'ευχαριστώ φίλη μου!

      Διαγραφή
  2. Χαλάλι οι δυο μέρες που δώρισε στον Μάρτη,αφού μ' αυτές που του έμειναν κάνει τόσα πολλά...
    Κι εσύ Ιώ μας τα περιγράφεις τόσο όμορφα, σχεδόν ζηλευτά!!!
    Μας έδωσες το πιο ωραίο ημερολόγιο!!!!
    Καλό Φλεβάρη, λοιπόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλό μας μήνα Ινώ,
      καλή εβδομάδα..
      μια ακόμη φορά..σ'ευχαριστώ για τα λόγια καρδιάς!!

      σε φιλώ:)

      Διαγραφή
  3. Παράξενος μήνας ο Φλεβάρης,ενώ έχει γέλιο και αποκριά πάντα μου φέρνει δάκρυα στα μάτια. Ίσως να ναι οι πρώτες αγάπες που έληξαν άδοξα... Καλό μας μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και μενα το ίδιο δάκρυ μου βγάζει...αλλά αλλιώς.. όχι για άδοξα..τελειώματα... ίσως..για άδοξες...αρχές...

      σε φιλώ με μια αγκαλίτσα σφιχτή..
      χαμογελάμε..έτσι...?
      καλή εβδομάδα

      Διαγραφή
  4. Για άλλη μια φορά, ταξιδεμοί τα λόγια σου... Το υγ σου πάντα έχει τη σημασία του, αλλά ας μην είχε ο Φλεβάρης πλημμυρίσει τους ήδη ταλαίπωρους ανθρώπους ανά τη χώρα, έλεος, έστω από τη φύση... Τα φιλιά μου και καλό μήνα Ιώ μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ποτάμια..βροχών..άλλα...παρασύρουν..και βουλιάζουν..
    άλλα παρασύρουν...και αλλάζουν..

    τη φύση την κακοποιούμε με κάθε μέσο..
    ας υποστούμε...τα δάκρυά της τώρα..
    μέχρι..να μάθουμε να τη σεβόμαστε..

    τα φιλιά μου-καλή εβδομάδα:)
    καλό μας μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πρέπει να έχεις το χάος μέσα σου για να γεννήσεις ένα αστέρι που χορεύει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πανέμορφο!
      σίγουρα ο Νίτσε .. το ένιωσε.. στο πετσί του..
      και γέννησε αστέρια..κομήτες..
      για να κοιτάμε ψηλά.. να φωτίζουν τα σκοτάδια μας..

      καληνύχτα

      Διαγραφή