Βασίλης Νικολόπουλος - Ιστός από νάιλον

Ιστός από νάιλον

Ακουγόμαστε από μίλια μακριά

μουρμουρίζοντας ένα τραγούδι οικείο και ξένο

Ένα κράμα λύπης, συμπόνιας

τρόμου και επανάστασης,

ξεφτίλας και προτροπής

Ένας πολτός από μυαλό και αίμα

Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν γνωρίζει τον άλλον

Από το πρώτο φως μολυσμένοι

Ατυχήματα

ατυχήματα

ατυχήματα

Λάθη, εξουσίες

Κινούμαι με την πλάτη στον τοίχο

για να βγω στη γωνία

Σαν παλιά πολεμική μηχανή,

ενέδρα στην ενέδρα

Παρωχημένες αξιολογήσεις και μπουρδολογία

Ξεφορτώνομαι τα βάρη

μα δεν λέω να πάρω ύψος

Απ’ άκρη σ’ άκρη

ένας ιστός από νάιλον

Άκρη πουθενά

Η ψυχή δεν μετριέται με χρόνο

Με χρόνο μετριέται η τρέλα

Πόσο θ’ αντέξουμε;

Ακουγόμαστε από μίλια μακριά

Ο έρωτας επαναστατεί

Οι σκάλες ποτέ

Ούτε τα κούφια ασανσέρ και τα κοινόχρηστα φώτα

Η Πομπηία έγινε στάχτη

Στάχτη στα μάτια μας

Με κολλύρια στις τσέπες  από παιδιά ακόμη,

η ενοχή εκεί να μην ξεβγάζεται

ανάκατη με στραπατσαρισμένες κουβέντες

Σχολεία, εκκλησίες, οικογένειες

Εργαστήρια φόβων

Πάρκο εσύ, Παπαστράτου

λίμνες, κεραίες, ποτάμια και γη

που φεύγουν κάτω απ’ τα πόδια σου

Πάμε το ποίημα απ’ την αρχή,

ειδάλλως να φύγουμε για τα καλά προς τα πίσω.

Βασίλης Νικολόπουλος

πηγή:

https://cignialo.gr/istos-apo-nailon/

φχαριστώ

 να είσαι

και να μην είσαι μαζί

να χάνεσαι στο μέτρημα

ευφάνταστη εφεύρεση

στα απτά του χώρου του χρόνου 

 στα διαφεύγοντα των προσώπων

στα επείγοντα των λεγομένων

στις δίκες των πράξεων

 του συνειδητού

του υποσυνείδητου 

 του συλλογικού παραλογισμού

με λέξεις απασχολημένες

οι εποχές μέσα μου

γράφουν τόμους ποίησης

και βήματα μπρος

Ιω

https://www.youtube.com/watch?v=lj14uhUJMl8&ab_channel=%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%A4%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9

Σημ.: Φωτ. από το διαδίκτυο